Την φράση “όποιος φεύγει από το μαντρί τον τρώει ο λύκος” την είχε πει ο Ευάγγελος Αβέρωφ για τους πολιτικούς, οι οποίοι κατά καιρούς έφυγαν από την Νέα Δημοκρατία και προσπάθησαν να κάνουν δικό τους κόμμα.
Και ήταν ο Κωστής Στεφανόπουλος και ήταν ο Στέφανος Μάνος και ήταν ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, που τελικά δεν τόλμησε να φύγει και ήταν ο Αντώνης Σαμαράς, που έφυγε, αλλά χωρίς ντροπή επέστρεψε, ενώ είχε δηλώσει ότι δεν θα επιστρέψει ούτε σαν πρόεδρος… Το ίδιος συνέβη και με το ΠΑΣΟΚ, που έφυγε ο Αρσένης και έκανε κόμμα και απέτυχε και ο πολύ δημοφιλής Τσοβόλας, ο οποίος επίσης απέτυχε.
Ασφαλώς και η περίπτωση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ είναι διαφορετική, αλλά έχει και αυτοί τους δικούς της κατά καιρούς “αποχωρήσαντες” από την δεκαετία του ’90 ακόμη! Όλοι τους χωρίς εξαίρεση απέτυχαν!
Επί του προκειμένου δυο παρατηρήσεις-ερωτήματα. Δεν ντρέπονται κάποιοι να μιλάνε κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ μαζί με αυτούς που συστηματικά την εξύβριζαν όταν ήταν και αυτοί στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ; Δεν ντρέπονται κάποιοι να σιτίζονται επί επτά ολόκληρα χρόνια από την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και τώρα να την κατηγορούν; Η απάντηση προφανής: Δεν ντρέπονται γιατί και η ντροπή απαιτεί κάποια πράγματα που δεν διαθέτουν.
Υ.Γ.: Φυσικά και δεν τέλειωσε η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και η μεγαλύτερη απόδειξη είναι το πατρονάρισμα από Ν.Δ. και ΜΜΕ όποιου κατηγορεί την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, όποιος κι αν είναι αυτός…
