Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2019

Ο μάρτυρας κατηγορίας της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ Νίκος Αλιβιζάτος ζητά να υπάρξει τεκμήριο αθωότητας στον Γιάννο Παπαντωνίου, το οποίο όμως αρνήθηκε σ’ αυτήν

Μια επιστολή στην «Καθημερινή» του καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου Νίκου Αλιβιζάτου υπέρ του πρώην υπουργού του κλεφτο-ΠΑΣΟΚ Γιάννου Παπαντωνίου έφερε ξανά στο προσκήνιο την υποκρισία σχετικά με το πως κάποιοι αντιλαμβάνονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και το τεκμήριο αθωότητας. Υπό τον τίτλο «Η προφυλάκιση του Γ. Παπαντωνίου», στην στήλη «γράμματα αναγνωστών», ο Αλιβιζάτος διαμαρτύρεται επειδή «το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο παρέτεινε για έξι μήνες ακόμη την προσωρινή κράτηση του Γιάννου Παπαντωνίου», θεωρεί ότι «η δικαστική αντιμετώπιση του Γιάννου Παπαντωνίου είναι τόσο ακραία», αν και αναγνωρίζει ότι αγνοεί την δικογραφία (!) και αφού προσπαθεί να συνηγορήσει υπέρ του παλαιού συμμαθητή του, λίγο πριν το τέλος της επιστολής του, γράφει τα εξής: «Προ έτους, όταν ο Γιάννος Παπαντωνίου προφυλακίσθηκε, οι συμμαθητές του δεν περιορισθήκαμε να αναφερθούμε στο σπουδαίο έργο που είχε επιτελέσει ως ο μακροβιότερος υπουργός οικονομικών από τη Μεταπολίτευση του 1974. Θυμίσαμε, επιπλέον, ότι, όπως κάθε κατηγορούμενος, έχει το τεκμήριο αθωότητας έως ότου καταδικασθεί».
Δύο μέτρα και δύο σταθμά φαίνεται να ακολουθεί ο Αλιβιζάτος. Καταρχάς, του θυμίζουμε ότι ο Παπαντωνίου έχει ήδη μια αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση για το πόθεν έσχες του. «Συγκινητική» η προσπάθειά του να βοηθήσει τον «golden smile» Γιάννο, αναφερόμενος μάλιστα στο «σπουδαίο έργο»(!) που αυτός επιτέλεσε, αλλά έχουμε κάποιες απορίες.
Το τεκμήριο αθωότητας, που με τόσο ζήλο επιζητά για τον παλαιό συμμαθητή του, το αναγνώρισε ποτέ στην περίπτωση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ; Βγήκε ποτέ να διαμαρτυρηθεί για τις ξεκάθαρες παρεμβάσεις επηρεασμού της Δικαιοσύνης που έκαναν οι Σαμαράς και Αθανασίου, κάτι που αποδεικνύεται περίτρανα τόσο οπτικά όσο και ηχητικά από τις ομολογίες-ντοκουμέντα των Μπαλτάκου και Σαμαρά; Φυσικά και όχι. Πολύ χειρότερα, αρκετά πριν ασκηθεί δίωξη κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, είχε ζητήσει ο ίδιος σε τηλεοπτική του συνέντευξη στον Πρετεντέρη να κηρυχθεί το Έντιμο και Νόμιμο Πολιτικό Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών εγκληματική οργάνωση, παρότι είχε ψηφιστεί από μισό εκατομμύριο περίπου Έλληνες και εκείνη την εποχή η δυναμική του ξεπερνούσε το ένα εκατομμύριο. Φρόντισε, μάλιστα, να παραστεί και ως μάρτυρας κατηγορίας στην δίκη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, ερχόμενος σε πολύ δύσκολη θέση με τα όσα είπε κατά την διάρκεια της κατάθεσής του.
Η κυβέρνηση Σαμαρά, καταπατώντας κάθε έννοια νομιμότητας και δικαιοσύνης, έστησε μια ξεκάθαρη πολιτική σκευωρία, φροντίζοντας να κάνει την επιθυμία του Αλιβιζάτου θλιβερή πραγματικότητα. Ο τύπος αυτός με την επιλεκτική ευαισθησία, ο οποίος μάλιστα είχε προταθεί από το μόρφωμα του Ποταμιού ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μπορεί να στέλνει όσες επιστολές επιθυμεί και σε όποιο ΜΜΕ θέλει. Μπορεί, επίσης, να εκλιπαρεί για τον παλαιό του συμμαθητή τις νομικές διαδικασίες τις οποίες πάντοτε αρνούνταν για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Το μόνο, όμως, που καταφέρνει είναι να προκαλεί την θλίψη σε όσους έχουν μνήμη και εντελώς ανεπηρέαστοι μπορούν να συγκρίνουν την εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση εκ μέρους του της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ από την μία και του Παπαντωνίου από την άλλη.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ