Γράφει η ΕΙΡΗΝΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ
Καλοκαίρι του 2015, είμαι στην Γαλλία για να πάρω συνέντευξη από μια ξεχωριστή προσωπικότητα, έναν πολιτικό διεθνούς βεληνεκούς, σε μια κρίσιμη στιγμή για το Ελληνικό εθνικιστικό κίνημα
και για την Πατρίδα μας. Μια συνέντευξη που συζητήθηκε από τα Γαλλικά
ΜΜΕ για τις προοπτικές που άνοιγε στις διεθνείς σχέσεις της Χρυσής
Αυγής. Μετά από υπόμονη και επίμονη προσπάθεια, και με την συνδρομή
φίλων και συναγωνιστών δεκαετιών, θα πάρω συνέντευξη από τον ιδρυτή και
ηγέτη του Εθνικού Μετώπου, Ζαν Μαρί Λεπέν, στο σπίτι
του στο Παρίσι. Έχω υπολογίσει τις μέρες ώστε να είμαι εγκαίρως στην
Αθήνα, και την Κυριακή 5 Ιουλίου να ψηφίσω στο δημοψήφισμα που έχει
προκηρύξει ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.
Η Χρυσή
Αυγή έχει επιλέξει να συνταχθεί με το ΟΧΙ. Η ηγεσία της, πριν από λίγους
μόλις μήνες, τον Μάρτιο του 2015, έχει εξέλθει των φυλακών Κορυδαλλού,
μετά από προφυλάκιση 18 μηνών. Θα είναι αυτός ο τρόπος να αποτινάξει ο
ελληνικός λαός τον ζυγό των μνημονίων;
Οι
ερωτήσεις μου για τον Ζαν Μαρί Λεπέν, είναι έτοιμες. Με ενδιαφέρει όμως
περισσότερο το «πριν» και το «μετά». Ο ίδιος ο Λεπέν, όπως και ο τότε
Αρχηγός της Νεολαίας του θυμάται την νεαρή που έκανε χρέη διερμηνέως
κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα κάπου τρεις δεκαετίες πριν. Έχουμε
πολλά να πούμε.
Ο Λεπέν μας εκπλήσσει όλους με τον Φιλελληνισμό του και την αμέριστη στήριξή του στον Νικόλαο Μιχαλολιάκο και στην Χρυσή Αυγή.
Θαρρώ
πως τέτοιο κίνημα συμπαραστάσεως και φιλελληνισμού έχουμε να δούμε από
την Εθνεγερσία. Από την Ιταλία και το Βέλγιο ως την Ουγγαρία και την
Αργεντινή, οι άνθρωποι του Ελληνικού Λόγου, οι λογικοί άνθρωποι, κρατούν
την αναπνοή τους. Οι συζητήσεις περιστρέφονται γύρω από την κατάσταση
στην Ελλάδα και το φλέγον δημοψήφισμα. Ούτε το Μουντιάλ
να λάμβανε χώρα στην Ελλάδα, και να είχα το αποκλειστικό ρεπορτάζ, δεν
θα έδειχναν οι ξένοι φίλοι και συναγωνιστές, τόσο ενδιαφέρον. Τα
μηνύματα συμπαράστασης είναι παραπάνω από συγκινητικά τόσο για την
Πατρίδα μου, όσο και για τον Αρχηγό και το Κίνημα το οποίο γνώρισαν μέσα
από τις διώξεις τις οποίες υπέστη. Από το 2014 και σε συνέχεια των
προφυλακίσεων του Αρχηγού και των συναγωνιστών βουλευτών και οπαδών του
Κινήματος, έχω μιλήσει σε πρόσωπα και ομάδες, σε βουλευτές,
Ευρωβουλευτές και δικηγόρους, σε συνέδρια και συνάξεις για τα όσα
γίνονται στην Ελλάδα, προκειμένου να διεθνοποιήσουμε το άγος των πολιτικών διώξεων. Διαπιστώνω ότι είναι διάχυτη η πίστη ότι η Ευρώπη θα αναγεννηθεί υπό την αιγίδα της Παλλάδος,
στην προαιώνια γη της, την Ελλάδα των Θερμοπυλών. Θα ξεκινήσει από την
Αθήνα η ανατροπή αυτού του ανθρωποφάγου τέρατος που ανατρέφεται στις Βρυξέλλες και το οποίο απειλεί να εξαφανίσει τους Ευρωπαϊκούς λαούς στο όνομα του ευρώ, με τις ευλογίες της Μέρκελ και του Σόιμπλε;
Θα προέλθει η νέα αρχή που όλοι οι εθνικιστές περιμένουν και αγωνίζονται για αυτήν, από την Χρυσή Αυγή, πρωτοπόρα στα αγωνιστικά ευρωπαϊκά κινήματα
των ημερών; Και το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου θα δώσει την μέγιστη
δυνατή συσπείρωση όλων των αντιμνημονιακών που θα βάλουν στην άκρη τις
ιδεολογικές διαφορές τους εν ονόματι του Ελληνικού Λαού;
Στην σελίδα 3 του φ.103 της εφημερίδος μας, δημοσιεύω μια ανοιχτή επιστολή στον Πρωθυπουργό στην οποία μεταξύ άλλων, γράφω:
«Εσείς
με τα δικά σας τραγούδια, κι εμείς τα δικά μας, εσείς από την μια
πλευρά κι εμείς από την άλλη, αρκεί να βγάλουμε το άρμα της Ελλάδας από
την λάσπη. Όταν έρθει το χτίσιμο της νέας Ελλάδας, θα ξαναθυμηθούμε, αν
θέλετε, ότι είμαστε ιδεολογικοί αντίπαλοι. Δεν συμβαίνει σε πολλούς
ανθρώπους να έχουν συνείδηση ότι μπορούν να επιλέξουν. Εσείς, μπορείτε.
Και μπορείτε να επιλέξετε και για όλους εμάς (…)
Προτού, λοιπόν, σας ισοπεδώσουν τα τανκς του συμβιβασμού (κι έχει λογιών-λογιών το Σύστημα) θέλω να ακούσετε μια συμβουλή.
Όταν
ο πατέρας των παιδιών μου και βουλευτής της Χρυσής Αυγής, ήταν
κρατούμενος στην Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών, είχα καθήκον να βρω
έναν λόγο που να στηρίζει στο μυαλό του το «γιατί» αντιμετώπιζε όσα
πρωτοφανή συνέβαιναν, και όσα επρόκειτο να αντιμετωπίσει. Του είπα
λοιπόν πως, όλη η μέχρι τότε ζωή του, από το περιβάλλον, τα διαβάσματα
και τις εμπειρίες του, ήταν μια σπουδή. Και είχε έρθει η ώρα των
εξετάσεων. Το ίδιο λέω σήμερα και σε σας.
Τώρα,
είναι η δική σας ώρα των εξετάσεων, κύριε Πρωθυπουργέ. Αν αυτά που
πιστεύετε έχουν κάποια αξία, αν οι διαβασμένοι συνεργάτες σας έχουν
κάποιαν αξία, αν η εκλογή σας έχει κάποια αξία. Τώρα είναι η ώρα να
γράψετε τις δικές σας εξετάσεις στην Ιστορία. Κι ο ελληνικός λαός θα σας
βοηθήσει να τις περάσετε.
Δεν σας ζητώ
να συμμεριστείτε τις πολιτικές μου απόψεις. Σας ζητώ, και απαιτώ από
εσάς, να αγωνιστείτε, να πείσετε, να κατακτήσετε.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Δύσκολα θα ζήσουμε έτσι κι αλλιώς. Ας ζήσουμε ελεύθεροι».
Το
αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι θριαμβευτικό. Ο Ελληνικός λαός αν
και είχε υποστεί μια τρομακτική προπαγάνδα φόβου για τον … ουρανό που
δήθεν θα έπεφτε στο κεφάλι του εάν έλεγε ΟΧΙ στην δικτατορία των
τοκογλύφων, έστειλε στον Αλέξη Τσίπρα ένα ξεκάθαρο μήνυμα: διάλεξε να
ζήσει ελεύθερα , να σηκώσει το όποιο βάρος, αλλά να δώσει το «πράσινο
φως» για την επανεκκίνηση η οποία αντιλαμβανόταν ότι είναι αναγκαία για
να μην πηγαίνουν στον πίθο των Δαναΐδων οι κόποι μας, να μην πηγαίνουν
στον βρόντο οι θυσίες μας, αλλά να αναταχθεί η ελληνική οικονομία και να
αποκτήσει προοπτική ο τόπος.
Το
61,31% , πάνω από 3,5 εκατομμύρια Ελλήνων, είπε ΟΧΙ. Και μετά. Μετά το
Σύστημα έκανε αυτό που ξέρει να κάνει. Η Ευρώπη των τραπεζιτών έφερε τον
Αλέξη στα μέτρα της.
Σήμερα λοιπόν, μια μέρα πριν τις εκλογές της 7ης Ιουλίου, σου λέω, Αλέξη, ότι τα έκανες όλα λάθος. Είναι κρίμα, και είναι όλο δικό σου. Μετρήθηκες και ζυγίστηκες με την Ιστορία, και βρέθηκες να γέρνεις στους Εφιάλτες της.
Σε
μερικές ώρες θα ξημερώσει μια νέα μέρα για όλους μας. Θέλουμε δεν
θέλουμε, θα γράψουμε ένα νέο κεφάλαιο. Σε αυτό το κεφάλαιο κάθε μια και
κάθε ένας κάνει τους λογαριασμούς του με τον εαυτό του και με όσα
πίστεψε. Αύριο θα είναι μια νέα μέρα. Εσύ, Αλέξη, στάθηκες σκάρτος στον
εαυτό σου. Εμείς ας κοιτάξουμε να ζυγιστούμε από την σωστή πλευρά της
Ιστορίας.
