Ο βουλευτής Αχαΐας, Μιχάλης Αρβανίτης τοποθετήθηκε στην Ολομέλεια σχετικά με το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης για την ενσωμάτωση απόφασης για την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης σε ποινικές αποφάσεις.
Ο Συναγωνιστής επισήμανε ότι έχουμε να κάνουμε με μία Κυβέρνηση απολυταρχική, μια Κυβέρνηση, η οποία δεν σέβεται διατάξεις βασικές του Συντάγματος και τον Κανονισμό της Βουλής. Έχουμε να κάνουμε με μία Κυβέρνηση, η οποία δεν σέβεται τις δικαστικές αποφάσεις. Η Ελλάδα, σήμερα, έχει μόνο μια εξουσία καθώς έχει καταργηθεί η διάκριση των εξουσιών. Υπάρχει η εκτελεστική εξουσία και νομοθετεί με την πλειονοψηφία την οποία διαθέτει. Δεν υπάρχει ούτε νομοθετική, ούτε δικαστική εξουσία.
Όσον αφορά το νομοσχέδιο τόνισε ότι οι ενσωματώσεις αυτές, καλώς ή κακώς, αποτελούν μονόδρομο για την Ελλάδα, για την εσωτερική έννομη τάξη. Η μη συμμόρφωση επάγεται αστικές ευθύνες ως γνωστόν και σε περίπτωση που υπάρξει έλλειψη νομοθέτησης, θα έχουμε τις ανάλογες κυρώσεις, όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν σε άλλες περιπτώσεις. Οι συγκεκριμένες ενσωματώσεις αφορούν ζητήματα ποινικού δικαίου, αμοιβαίες αναγνωρίσεις ποινικών αποφάσεων, αναστολή εκτελέσεως ποινών, απόλυση υπό όρους και αποφάσεις για μέτρα επιτήρησης.
Στο άρθρο 32 όπου έχουμε αναγνώριση της απόφασης μέτρων αναστολής, ανάμεσα σε άλλες πράξεις αναφέρονται ο ρατσισμός και η ξενοφοβία. Είναι ένα πρόσχημα για έλεγχο φρονήματος, άσκηση ποινικών διώξεων για ιδεολογικούς λόγους -έχει ήδη γίνει κατά της Χρυσής Αυγής- με την υποκειμενική θεώρηση ενός εκάστου, ο οποίος αυθαιρέτως θα μπορέσει να δώσει την ερμηνεία την οποία θέλει.
Τέλος, βλέπουμε μία προσπάθεια διεθνοποίησης του Δικαίου, στο πλαίσιο των σημερινών κρατικών ενώσεων και οργανισμών. Βλέπουμε μία προσπάθεια για ενοποίηση ποινικού δικαίου, με άλλοθι διάφορες αιτίες, όπως καταπολέμηση της τρομοκρατίας, του οργανωμένου εγκλήματος κ.λπ.
Πρόκειται για μία προσπάθεια που δημιουργεί σοβαρά θέματα παρέμβασης στα εσωτερικά Δίκαια των κρατών, με απώτερο στόχο ακόμα και την κατάργηση και την αντικατάστασή τους από ένα ενιαίο ευρωπαϊκό Δίκαιο, που δεν μπορεί να ταυτιστεί με τις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες κάθε λαού και κάθε εθνικού κράτους
