Μια γνωστή παροιμία λέει: «Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται». Στην περίπτωση του (και τυπικά πλέον) πρώην ΠτΔ Κάρολου Παπούλια η μη καλή μέρα φάνηκε από τα όσα του είπε το 2005, κατά την πρώτη ανάληψη των καθηκόντων του, η τότε Πρόεδρος της Βουλής Άννα Ψαρούδα – Μπενάκη και την «αντίδραση» στα λεγόμενά της.
Ο Παπούλιας, ατάραχος και αδιαμαρτύρητα, άκουγε αυτές τις εξωφρενικές για την Εθνική Κυριαρχία και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα απόψεις και δεν ψέλλισε κουβέντα! Επί δέκα ολόκληρα χρόνια υπέγραφε, δίχως τον παραμικρό δισταγμό και την ανάλογη αιδώ, νομοσχέδια που υπονόμευαν την Εθνική Κυριαρχία, τσάκιζαν τις κατακτήσεις των Ελλήνων εργαζομένων και οδήγησαν την Πατρίδα και τον Λαό στις σημερινές τραγικές συνθήκες.
Ο Παπούλιας έμεινε στην Ιστορία ως ο «Πρόεδρος του Μνημονίου», ο οποίος έκανε αβάντα στις άθλιες κυβερνητικές μεθοδεύσεις Παπανδρέου – Παπαδήμου – Σαμαρά, για την προέλαση της μνημονιακής κατοχής στη Χώρα. Στις «φιλοφρονήσεις» και τα «συγχαρητήρια» που άκουσε από αγανακτισμένους Έλληνες στις 28 Οκτωβρίου 2011, φρόντισε να εκτεθεί ακόμη περισσότερο τότε, με τις φτηνές δικαιολογίες που υποστήριξε περί «πατριωτισμού».
Τώρα, μπορεί να απολαύσει τα γεράματά του, γνωρίζοντας ότι δεν θα λείψει σχεδόν σε κανέναν Έλληνα. Τα μόνα πράγματα που θα θυμίζουν το όνομα Παπούλιας στο μέλλον, εκτός από την πλήρη προσήλωσή του στις ορέξεις των διεθνών τοκογλύφων, θα είναι η άρση της εμπόλεμης κατάστασης με την Αλβανία το 1987 (ένα ισχυρό σοκ τότε για τους Βορειοηπειρώτες που είδαν να εγκαταλείπονται από τη Μητέρα – Πατρίδα), το δάνειο στον Ανδρέα Παπανδρέου και τα ανέμελα μπάνια του μαζί με τη Δήμητρα Λιάνη και την Έλλη Στάη την εποχή της παντοδύναμης πασοκικής αυτοκρατορίας…
Γιώργος Μάστορας