Η καθόλα συνταγματικά νόμιμη και κυρίως ηθικά επιβεβλημένη εισήγηση της Προέδρου του Κοινοβουλίου Ζωής Κωνσταντοπούλου για αναβολή της κοινοβουλευτικής διαδικασίας την περασμένη Τρίτη, επειδή δεν υπήρχε επαρκής αιτιολόγηση της απορριπτικής απόφασης του εισαγγελέα για την παρουσία των 6 προφυλακισμένων Βουλευτών της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, είναι γνωστό ότι δημιούργησε αντιδράσεις από το σύνολο του ψευδεπίγραφου «συνταγματικού τόξου». Εκτός, όμως, από τον θρασύτατο Βενιζέλο και τους κοινοβουλευτικούς συνοδοιπόρους του, η άψογη στάση της Κωνσταντοπούλου ενόχλησε κι άλλους.
Ανάμεσά τους και μια οργάνωση – σφραγίδα υπό τον τίτλο «Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου», η οποία εξέφρασε τη διαφωνία της στους χειρισμούς της Προέδρου της Βουλής. Επικεφαλής (μήπως και το μόνο μέλος;) αυτής της οργάνωσης είναι κάποιος Κωστής Παπαϊωάννου, ο οποίος ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν έχει ασχοληθεί με τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ενώ σχετικά πρόσφατα κυκλοφόρησε και ένα λιβελογράφημα εναντίον της, το οποίο «πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του ιδρύματος Friedrich - Ebert – Stiftung», με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Το οξύμωρο γι αυτόν τον πρώην πολιτευτή του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ είναι ότι προφανώς οι Χρυσαυγίτες δεν έχουν ανθρώπινα δικαιώματα, παρά μόνο υποχρεώσεις απέναντι σε μια «δικαιοσύνη» που προφυλακίζει κόσμο ύστερα από πολιτικές πιέσεις και εντολές, όπως άλλωστε αποδεικνύουν οι ομολογίες αρχικά του Μπαλτάκου και μετά του Σαμαρά.
Η ιδιότητα του Ανθρώπου και των δικαιωμάτων που τον ακολουθούν φαίνεται ότι αποτελεί ότι αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο μόνο των εθνοτικών και κοινωνικών ομάδων, για τις οποίες ενδιαφέρεται ο συγκεκριμένος τύπος. Επειδή, όμως, μέσα στην ανακοίνωση – διαμαρτυρία κατά της Προέδρου της Βουλής μιλάει για μέλη του Κοινοβουλίου, τα οποία «διώκονται με βαρύτατα κακουργήματα», θα έπρεπε να γνωρίζει, ως πρώην πασόκος, ότι «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί».
Γιατί τα « βαρύτατα κακουργήματα» της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ αφορούν κυρίως άρθρα, ομιλίες και βιβλία, αποτελούν, δηλαδή, στην ουσία αδικήματα γνώμης, Με τη σταλινική λογική της συλλογικής ευθύνης επιχειρείται επίσης να γενικευθούν μεμονωμένες πράξεις και να χρεωθούν συλλήβδην σ’ ένα ολόκληρο κόμμα. Βεβαίως, επειδή γνωρίζουμε τον επιλεκτικό χαρακτήρα της «δικαιοσύνης», και επειδή όπως αναφέραμε προηγουμένως «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί», το ΠΑΣΟΚ (στο οποίο ανήκε κάποτε ο Παπαϊωάννου) έχει κάνει «πρωταθλητισμό» στα σκάνδαλα, τις μίζες και τις οικονομικές ατασθαλίες, αλλά προς χάριν της ενότητας του «συνταγματικού τόξου» δεν βαρύνεται με κακουργήματα αυτός ο πολιτικός φορέας, ο οποίος έκλινε τη λέξη κλέφτης σε όλες τις πτώσεις.
Ας βρει το θάρρος να μιλήσει πρώτα για την «εγκληματική οργάνωση» ΠΑΣΟΚ και ας αφήσει τις … ευαισθησίες του. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι ένα Νόμιμο και κυρίως Έντιμο Πολιτικό Κόμμα, είναι Λαοφιλές σε τέτοιο βαθμό ώστε να έχει καταστεί η Τρίτη Πολιτική Δύναμη της Χώρας, παρά τις διώξεις, τις συκοφαντίες και την πλήρη έλλειψη έκφρασης από τα κρατικά και ιδιωτικά ΜΜΕ, σε αντίθεση με την επόμενη πολιτική του διαδρομή, τη ΔΗΜΑΡ, η οποία συνέργησε τα μέγιστα για την επέκταση της μνημονιακής λαίλαπας και οι πρόσφατες εκλογές την κατέστησαν οριστικά και αμετάκλητα ως ένα περιθωριακό και άνευ λόγου υπάρξεως (από) κόμμα. Οι διάφοροι ανθελληνικοί κύκλοι, οι οποίοι επιθυμούν την εξόντωση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ας γνωρίζουν ότι δεν ζούμε ούτε στη Σοβιετική ένωση του Στάλιν ούτε όλοι λειτουργούν με τη νοοτροπία του διαβόητου εισαγγελέα «των δικών της Μόσχας» Βισίνσκι. Η Αλήθεια και η Πραγματική Δικαιοσύνη, ακόμη κι αν αργήσουν, στο τέλος νικούν!
Γιώργος Μάστορας
