Κυριακή 31 Μαΐου 2015

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΧΑΜΕΝΕΣ, ΑΛΛΑ ΑΛΥΤΡΩΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ!


Άρθρο της διευθύντριας της εφημερίδας "Εμπρός", Ειρήνης Δημοπούλου - Παππά στην στήλη "Εγέρθητι"
Τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ επιδόθηκε σε μια άνευ προηγουμένου εκμετάλλευση των Μικρασιατών. Ο στόχος προφανής. Η εκμετάλλευση του θυμικού προς άγραν ψήφων. Όταν το 1981 η κουρασμένη Δεξιά παρέδωσε την χώρα στον Ανδρέα, γιορτές και φεστιβάλ για τις «χαμένες πατρίδες» γίνονταν σε κάθε γειτονιά, σε όλη την Ελλάδα. Σύντομα η επίθεση φιλίας απεδείχθη μια ακόμη πολιτικάντικη υποκρισία, ένα ακόμη εργαλείο δημοσίων σχέσεων στην προπαγανδιστική μηχανή του.
Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ τα αμέσως επόμενα χρόνια ακολούθησε με διεθνιστική συνέπεια την πολιτική της «ελληνοτουρκικής φιλίας». Την ίδια πολιτική ακολούθησε και η Νέα Δημοκρατία, μια πολιτική κατευνασμού προς την τουρκική ηγεσία, και φιλοτουρκικής προπαγάνδας προς τα έσω. Με τα ζεϊμπέκικα και τις κουμπαριές των γόνων Παπανδρέου και Καραμανλή, τα δύο εναλλασσόμενα στην εξουσία κόμματα, έκαναν πέρα από την μνήμη της μάζας του λαού, τους Ήρωες αεροπόρους μας, τις καθημερινές αερομαχίες στο Αιγαίο, τις καταρρίψεις ελληνικών αεροσκαφών από τους τούρκους. Ακόμη και τα Ίμια. Έτσι έφθασαν στην άνευ όρων παράδοση της τηλεόρασης στην τουρκική προπαγάνδα. Τα τουρκοσήριαλ έγιναν το καφεδάκι της μέσης νοικοκυράς, της γιαγιάς και της εγγονής.
Ένα ξύπνημα της ελληνικής συνείδησης στα χρόνια της καταναλωτικής ευμάρειας επιχειρήθηκε από τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. «Δεν υπάρχουν χαμένες πατρίδες. Υπάρχουν αλησμόνητες Πατρίδες», είπε συγκινημένος και με την φράση αυτή έδωσε στον λαό μας την δική του παρακαταθήκη, την δική του αντίληψη για την Ιστορία. Όταν ο φακός τον κατέγραψε να σιγοτραγουδάει συγκινημένος τα «Ευζωνάκια», οι αντιδράσεις των πολιτικάντηδων και των δημοσιογράφων του συρμού ήσαν καταδικαστικές. Δεν δικαιούται να κάνει πολιτική ο Αρχιεπίσκοπος.
Σήμερα, η εθνική μνήμη, η εθνική αντίσταση, βρίσκεται στις καρδιές και τα χέρια των Ελλήνων Εθνικιστών. Εδώ, ούτε «χαμένες», ούτε «ξεχασμένες», ούτε «αλησμόνητες» πατρίδες έχουν θέση. Ο χρόνος και ο τόπος είναι ένας. Η Ιστορία των λαών έχει συνέχεια στον χρόνο και τον τόπο. Ο τρόπος της διεκδίκησης της μνήμης μπορεί να διαφέρει, στην επέτειο των Ιμίων, στην Τιμή των Θερμοπυλών, στην εκδήλωση μνήμης για τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο. Κοινή η διδαχή και η υπόσχεση για την συνέχεια των ιδανικών της Φυλής.
Για τους Ελληνες Εθνικιστές δεν υπάρχουν χαμένες Πατρίδες. Υπάρχουν αλύτρωτες Πατρίδες που περιμένουν την δικαίωση. Η Ιστορία αλλά και η σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα δείχνουν ότι λαοί και ηγεσίες με όραμα και σχέδιο, βρίσκουν τον δρόμο προς την πραγμάτωση των εθνικών τους στόχων. Η Βρετανία και οι ΗΠΑ, η Τουρκία, η Αλβανία ως και τα Σκόπια έχουν σχέδιο και πρόγραμμα για την υλοποίηση των επιδιώξεών τους. Μόνον η Ελλάς των ξενόδουλων πολιτικών στερείται πνοής, παγιδευμένη από αυτούς που υποτίθεται ότι την οδηγούν και την υπερασπίζονται. Απέναντι στις προδοτικές ηγεσίες και τις οκνηρές μάζες, οι Έλληνες Εθνικιστές θυμούνται, τιμούν, υπόσχονται και προπαντός με την πορεία τους αποδεικνύουν πως τίποτε δεν χάνεται, εάν δεν το αφήσουμε να χαθεί. Οι μυρτιές και τα βάγια θα ανθίσουν και πάλι.
Η Ελλάδα θα νικήσει!