Αυτόν τον τίτλο είχε άρθρο, το οποίο έγραψε στην εφημερίδα
“ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ” η κ. Ελεάννα Βλαστού που είναι συγγραφέας και μένει στο
Λονδίνο. Μεταξύ άλλων λοιπόν, γράφει στο άρθρο της:
“Η Αγγλία είναι μια ανεκτική χώρα. Η Αγγλία είναι μια ανεκτική
χώρα που έχει τρομερή αγωνία να αποδεικνύει με κάθε ευκαιρία πόσο
φιλελεύθερη είναι. Αν η Μέγκαν αποχώρησε αφήνοντας υπονοούμενα ότι το
χρώμα της ευθύνεται εν μέρει για την ταλαιπωρία της, δεν έχει ιδέα πώς
αισθάνομαι εγώ ως λευκή και προνομιούχα. Η χώρα αγκαλιάζει όλους και
όλες που εμπίπτουν σε μειονότητα ή έτσι αισθάνονται. Το πρόβλημά μου
είναι ότι δεν είμαι μαύρη, μουσουλμάνα, δεν ταυτίζομαι με σκύλο, δεν έχω
προβεί σε αλλαγή φύλου, δεν είμαι ομοφυλόφιλη, ούτε ανήκω σε αυτούς με
τα πολλά γράμματα της αλφαβήτου που λέγονται LGBTQ, δεν είμαι καν
χορτοφάγος…”
Απ’ ό,τι καταλάβαμε από όσα γράφει, υπαινίσσεται εμμέσως και γιατί άραγε δεν το λέει άμεσα, ότι
επειδή δεν είναι μαύρη, δεν είναι μουσουλμάνα, δεν ταυτίζεται με σκύλο,
δεν είναι ομοφυλόφιλη και τα λοιπά, για αυτό και δεν είναι προνομιούχα. Και αυτό με την σειρά του σημαίνει ότι εάν ήταν κάτι από όλα αυτά, θα ήταν προνομιούχα και πράγματι αυτό ισχύει!
Πρόκειται για την περίφημη πολιτική των “θετικών διακρίσεων”,
η οποία ξεκίνησε από τις ΗΠΑ και έχει επιβληθεί και στην Ευρώπη. Όντως,
η νέα μισαλλοδοξία είναι η εμμονή με τον ρατσισμό και όπως δημόσια είχε
διατυπώσει το ερώτημα ο συναγωνιστής Μιχαλολιάκος στην Βουλή, πως είναι
δυνατόν κάποιοι να είναι αντιρατσιστές όταν είναι ρατσιστές με όσους
θεωρούν ρατσιστές;
Επί της ουσίας, ο λεγόμενος αντιρατσιστικός νόμος, απαγορεύει τις διακρίσεις λόγω πολιτικών πεποιθήσεων. Κανένας
όμως Εισαγγελέας δεν άσκησε δίωξη για τις διακρίσεις που γίνονται κατά
της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και των Χρυσαυγιτών λόγω των πολιτικών τους φρονημάτων.
