Εικοσιτέσσερα
χρόνια μετά την τραγική νύχτα των Ιμίων και τη θυσία των τριών ηρωικών
αξιωματικών του Πολεμικού μας Ναυτικού, η Πατρίδα μας συνεχίζει
υποταγμένη στον ενδοτισμό και την Εθνική ταπείνωση. Η Ελλάς, δέσμια του
δόγματος, «δεν διεκδικούμε τίποτα…» από τη μία, αλλά από την άλλη,
θέλουμε να λεγόμαστε υπερήφανοι απόγονοι των αρχαίων προγόνων μας,
υποχωρεί συνεχώς και ταπεινώνεται απ’ όλους τους «συμμάχους» γείτονες
της.
Από τους
σλάβους του βορρά, από τους κατσαπλιάδες αλβανούς και βέβαια από τους
μογγόλους των στεπών, που ήρθαν στην Ευρώπη, όταν οι πρόγονοί μας και η
γηραιά μας ήπειρος ζούσαν τον πέμπτο Ελληνικό πολιτισμό. Οι ανάξιοι
πολιτικοί ταγοί του Έθνους μας, τα ανδρείκελα των ξένων επικυρίαρχων και
οι πολιτικές τους, μετέβαλαν τον υπερήφανο Έλληνα σε ένα απαισιόδοξο,
αδιάφορο και απολίτιστο θεατή των εξελίξεων, εντός και εκτός.
Με τις ορδές
των βαρβάρων λαθροεποίκων να έχουν καταλάβει τα νησιά του ανατολικού
Αιγαίου, τα οποία μεταβλήθηκαν σε γκρίζες ζώνες, με τα τούρκικα
ερευνητικά να αλωνίζουν τις θάλασσές μας, με την Εθνική κυριαρχία απλώς
να απουσιάζει, η «κυβέρνηση», σφυρίζει αδιάφορα. Το σκηνικό
συμπληρώνεται από μία πρωτοφανή αβάντα, που απολαμβάνει η εξουσία, από
τα μισθωμένα ΜΜΕξαπάτησης, που σκόπιμα αποκρύπτουν, οτιδήποτε μπορεί να
ταράξει τη σιέστα των ψηφοφόρων, βομβαρδίζοντάς τους με δήθεν επιτυχίες
στα διεθνή φόρα, με δήθεν οικονομική επανάκαμψη και λοιπά ψευδή και
φαιδρά.
Η προσφυγή
στη Χάγη, για επαναδιαπραγμάτευση ουσιαστικά, της Ελληνικότητας του
Αιγαίου, δηλαδή της Εθνικής μας Κυριαρχίας, δεν αφήνει περιθώριο στο να
μην χαρακτηρίσουμε, αν όχι προδοτική, τουλάχιστον απαράδεκτη, τη στάση
και την πολιτική των «δεξιών», που αντικατέστησαν τους νεομπολσεβίκους
πρώην κυβερνώντες.
Εικοσιτέσσερα
χρόνια πέρασαν από την τραγική εκείνη νύχτα των Ιμίων και το ερώτημα
παραμένει. Πότε επιτέλους θα σταματήσουν να εξουσιάζουν την Πατρίδα μας,
οι εντολοδόχοι των ξένων επικυρίαρχων; Πότε θα ξανανιώσει περήφανος ο
αδιάφορος, νεοελληνόφωνος ψηφοφόρος, που νοιάζεται μόνο για την ησυχία
και την καλοπέρασή του, αδιαφορώντας για τους κινδύνους που βλέπει να
έρχονται;
Η απάντηση
στα παραπάνω και η λύση μόνο μία μπορεί να είναι. Μόνο μία Εθνική
κυβέρνηση, με αποφασιστικότητα, πρόγραμμα και επιλογή να αφυπνίσει και
να «στρατεύσει» το λαό μας και να τον ξανακάνει δημιουργικό και
υπερήφανο Έλληνα.
Το Λαϊκό
Εθνικιστικό Κίνημα, η Χρυσή Αυγή των Ελλήνων, έχει αποστολή και θα
ξαναποκτήσει τη δυνατότητα να οδηγήσει τον Αγώνα για Πατρίδα, Πίστη και
Ελευθερία. Παραμένουμε στην πρωτοπορία του αγώνα, αμετανόητοι και
ανυποχώρητοι.
Άλλωστε, όπως πάντα λέγαμε, η φρουρά δεν παραδίδεται, νικά ή πίπτει!
Ζήτω η Νίκη!
ΚΙΜΩΝ ΡΩΜΑΝΟΣ
