«…αποδέχθηκαν οι επίσκοποι να απαγορευθεί η συγκρότηση και φανέρωση της Εκκλησίας στην Ευχαριστία, προκειμένου να σωθούν από τον θάνατο οι βαφτισμένοι στον αναστάσιμο θάνατο. Αποδέχθηκαν να διαστραφεί η γιορτή της υπαρκτικής ελευθερίας σε θέαμα και ακρόαμα τηλεοπτικό».
Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι και ακριβείς, οι επίσκοποι δεν αυτενέργησαν. Απλά συντάχθηκαν με τη γραμμή της πολιτικής ηγεσίας και του αυτοαποκαλούμενου «συνταγματικού τόξου», χωρίς βέβαια αυτό να προκύπτει σαν υποχρέωση από το θεσμικό τους ρόλο και χωρίς φυσικά να έχουν καμιά νομιμοποίηση στο να κλειδώσουν τις εκκλησίες τη Μεγάλη Εβδομάδα και όχι μόνο.
Που όμως στηρίχθηκε η γραμμή της πολιτικής ηγεσίας και του «συνταγματικού τόξου» για το διωγμό της Ορθοδοξίας με την οποία συντάχθηκε αναφανδόν και η Διαρκής Ιερά Σύνοδος; Ασφαλώς στις «επιστημονικές» εισηγήσεις της γνωστής επιτροπής που κάθε μέρα στις έξι το απόγευμα δίνει το γνωστό τηλεοπτικό σώου (κάποιες φορές μετά δακρύων) της δήθεν ενημέρωσης για την πορεία της πανδημίας. Αλλά και μερικών ακόμη της ιδίας «συνομοταξίας» που παραμένουν αθέατοι πίσω από τις κουίντες του ραδιοτηλεοπτικού κοπρώνα.
Στηρίχθηκε κυρίως στις εισηγήσεις του γνωστού ανθρώπου που επαίνεσαν επώνυμα μέχρι και οι σιωνιστοκρατούμενοι New York Times. Ο οποίος, αφού με τις εισηγήσεις του συνετέλεσε στο να απαγορευθεί η είσοδος στους ναούς σε όλους τους πιστούς, ο ίδιος πήγε μετά και έψελνε μπροστά στις κάμερες. Για να δείξει προφανώς ότι η εισήγησή του δεν εκπορεύεται από αντίθεση προς την Εκκλησία αλλά από καθαρά επιστημονικό ενδιαφέρον. Αλλά από αυτή και μόνον την ενέργεια μπορεί να σταθμίσει κανείς την ποιότητα του ανθρώπου, ακόμη κι αν δεν υποκρύπτεται δόλος.
Αλλά ας μην μείνουμε σε αυτό και στα διάφορα συνομωσιολογικά σενάρια (που ίσως τελικά δεν είναι και τόσο συνομωσιολογικά), τα οποία κάνουν λόγο για δάκτυλο της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, προώθηση της Παγκοσμιοποίησης (παγκόσμια δικτατορία του σιωνισμού), της Πανθρησκείας κλπ. Ας μείνουμε στο θέμα μας και στην επιφυλλίδα του ίδιου συγγραφέα που δημοσίευσε η «Καθημερινή» την αμέσως επόμενη εβδομάδα από την 5η Απριλίου του ’20, δηλαδή την 12η Απριλίου του ’20.
Εκεί, και υπό τον «πιασάρικο» τίτλο «Μια άλλη Ελλάδα», ο διαπρεπής συντάκτης της επιφυλλίδας, αναφέρει ότι με αφορμή τον κορωνοϊό: «Βγήκε στην επιφάνεια και ανέλαβε ηγετικές ευθύνες μια άλλη, διαφορετική, απρόσμενη ανθρώπινη ποιότητα. Μια χούφτα άνθρωποι, σε θέσεις-κλειδιά, με κοινό γνώρισμα την πρωτόγνωρη στην εντόπια κοινωνία σοβαρότητα. Καταρτισμένοι, έμπειροι, ευφυείς, διαπρεπείς ο καθένας στην επιστήμη του και στη δουλειά του – τίμιοι Ελληνες … Θα θυμόμαστε τα αντιπροσωπευτικά ονόματα: Σωτήρης Τσιόδρας, Νίκος Χαρδαλιάς, Βασίλης Κοντοζαμάνης».
Δηλαδή αυτοί που ενοχοποιούνται στο ένα άρθρο για την εισήγηση απαγόρευσης της συγκρότησης και φανέρωσης της Εκκλησίας στην Ευχαριστία με πρόσχημα το σώσιμο από το θάνατο των βαφτισμένων στον αναστάσιμο θάνατο, στο άλλο άρθρο, στο επόμενο άρθρο εκθειάζονται ως άνθρωποι με απίστευτη ποιότητα, σοβαρότητα, κατάρτιση, εμπειρία, ευφυία, επιστημοσύνη κλπ.
Πρόκειται άραγε για διχασμό προσωπικότητας ή όλα τελικά έχουν την τιμή τους;
Απόστολος Καραϊσκος
ΠΗΓΗ
