Οι πλείστοι εξ’ αυτών θεωρούν βεβαίαν και άφευκτον την επάνοδο του ιού από τον Οκτώβριο και μετά. Δεν μας εξηγούν όμως, πού βασίζουν αυτή τη «βεβαιότητα». Επίσης οι πιο «ευαίσθητοι» απ’ αυτούς εκφράζουν φόβο μήπως ο ιός προσβάλλει και… τη «δημοκρατία» μας.
Για τον γράφοντα ένα είναι βέβαιο και αδιαμφισβήτητο, δεδομένου όντος, ότι «ουδέν κακόν αμιγές καλού»: Τα πλείστα Έθνη της Ευρώπης ασφάλισαν τα σύνορά τους, έστω κατόπιν «εορτής» και ελπίζω για πάντα, αφού διαολοστείλουν τους σιωνόδουλους χαρτογιακάδες των Βρυξελλών, τους ανάξιους «ηγέτες» τους, την γερμανική «ύαινα» και εν συνεχεία αποστείλουν τα «κατατρεγμένα» αφροασιάτικα κοπριταριά πεσκέσι στον αμερικανο – σιωνιστικό Ο.Η.Ε.
Ακόμη και το πολυπολιτισμικό μητσοτάκι, ποιούμενον την ανάγκην φιλοτιμίαν και φοβούμενον την οργή του λαού και τον προηγηθέντα, κατά 2 ημέρας της αποπείρας εισβολής στον Έβρο, Ιό, έσπευσε να ενισχύσει τη φύλαξη στα περάσματα και έτσι ανεκόπη η εισβολή των «κατατρεγμένων» και «απελπισμένων» στο έδαφός μας. Όμως, για εξισορρόπηση υποδέχεται ακόμη στα νησιά του Αν. Αιγαίου τις βάρκες με τα «προσφυγάκια».
Και όχι μόνο αυτό, έδωσε άδεια -κατόπιν εντολής «άνωθεν» - αποβάσεως στην Κρήτη των αλλοδαπών εισβολέων «για μια καλύτερη ζωή» και για δική μας καταστροφή. Ήδη το μητσοτάκι διετάχθη υπό της ΚΟΜΙΣΙΟΝ και της ύαινας «μαμάς» του, να αποσυμφορήσει τα νησιά μας από τα αφροασιατικά στίφη – για να εισβάλλουν τα έναντι εναγωνίως αναμένοντα – και να τα εγκαταστήσει στην ηπειρωτική Ελλάδα (λες και δεν υπάρχουν ξερονήσια να μεταφερθούν εκεί προς παραλαβήν από το Ο.Η.Ε.) για να μας «ξεμπερδέψουν» μια ώρα αρχύτερα.
Εάν θελήσουν και αποφασίσουν οι εθνικιστικές δυνάμεις της Ευρώπης να επαναστατήσουν – γιατί μόνο αυτές μπορούν – για να αποτρέψουν τον προερχόμενο, από την ευρωπαιοκτόνο δράση Ιουδαϊσμού και Ισλαμισμού, κίνδυνο υβριδοποιήσεως και εξαφανίσεως των φύλλων της λευκής φυλής μας και κατ’ επέκτασιν του Ελληνορωμαϊκού - χριστιανικού πολιτισμού μας, τότε και μόνον τότε θα πνεύσει ο άνεμος της Ελευθερίας και θα καταυγάσει το φώς της Αληθείας και της Δικαιοσύνης, σκορπίζοντας το πυκνό σκοτάδι του αισχρού και κτηνώδους υλισμού, μέσα στο οποίο μας έχουν βυθίσει οι δυνάμεις του ολέθρου.
Διερχόμενοι τις Άγιες ημέρες της Μ. Εβδομάδας του Θείου πάθους του Εσταυρωμένου υπό των Ιουδαίων Υιού του ανθρώπου και του Θεού και αναμένοντας να εορτάσωμε την Ανάστασιν Του, ευχόμεθα να ξημερώσει σύντομα η Λαμπρή ημέρα, που θα χτυπούν χαρμόσυνα οι καμπάνες και για την ανάσταση του Γένους μας. Καλή Ανάσταση!
Μιχάλης Αρβανίτης
πηγη
