Άρθρο της διευθύντριας της εφημερίδας "Εμπρός", Ειρήνης Δημοπούλου - Παππά στην στήλη "Εγέρθητι"
Διαφαίνεται και θα γίνεται ολοένα περισσότερο εμφανές, ότι οι παλαιοί διαχωρισμοί Αριστεράς και Δεξιάς γεφυρώνονται από το καθεστώς των πολιτικών κομμάτων. Φάνηκε ήδη από την πρώτη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΚΚΕ, την συγκυβέρνηση των «αιωνίων αντιπάλων» ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και τώρα των «ακραίων» του μνημονιακού τόξου, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση συμφωνούν σε όλα. Από την ένταξη και παραμονή της χώρας στο καθεστώς των μνημονίων μέχρι τις γραμμές άσκησης οικονομικής πολιτικής.
Α) Περί του «πινακίου φακής»
Δεξιοί και Αριστεροί συμφωνούν στην πολιτική των αποκρατικοποιήσεων. Αφού έδεσαν στα κομματικά άρματα χιλιάδες Ελλήνων, απαξίωσαν τις δημόσιες επιχειρήσεις (ενώ ταυτόχρονα χαρίζουν τα αστρονομικά χρέη των φίλων τους ιδιωτών «επενδυτών» ), τώρα τις πωλούν σαν να τους ανήκουν. Δεξιοί και Αριστεροί, και κάποιοι πατριώτες, συμφωνούν ότι η δημόσια περιουσία πρέπει να «αξιοποιηθεί». Και εννοούν να συζητήσουμε σε ποια τιμή πρέπει να πουληθεί.Όμως, για μας τους Εθνικιστές, το ζητούμενο δεν είναι αν το νερό, ο ηλεκτρισμός, τα λιμάνια, τα νοσοκομεία, όλα όσα επί δεκαετίες πληρώνουμε με τους φόρους μας εμείς οι ίδιοι, οι γονείς και οι παππούδες μας, θα πωληθούν έναντι πινακίου φακής ή ταψιού παντεσπάνι. Εμείς οι Εθνικιστές δεν θέλουμε να δημιουργούνται εντός της χώρας «κράτη εν κράτει» από εγχώριους και ξένους «επενδυτές» που θα εκμεταλλεύονται το νερό που βρέχει ο Θεός, την υγεία που έχει ανάγκη ο λαός, ή τον ορυκτό πλούτο με τον οποίο προίκισε τον τόπο μας η Φύση. Με δυο λόγια, «την Ελλάδα σοι δούναι, ουκ ημών εστί, ούτ’ άλλου των κατοικούντων εν αυτή». Αλλά ποιος από τους πολιτικούς κυβερνήσεως και αντιπολιτεύσεως τιμά τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο;
Εμείς οι Εθνικιστές δεν συζητάμε την τιμή πώλησης, γιατί δεν πουλάμε την Πατρίδα μας. Μία είναι η λύση για να είναι αποδοτικές και βιώσιμες οι επιχειρήσεις μας: το όραμα της ηγεσίας και το φιλότιμο. Όταν οι Έλληνες καταλάβουν ότι όλοι μαζί θα δουλέψουμε, ο ένας για τον άλλο, τότε και τα έσοδα θα αυξηθούν, και οι πολίτες θα έχουν τις υπηρεσίες που χρειάζονται, και οι εργαζόμενοι θα αντλούν ικανοποίηση από την δουλειά τους.
Β) «Θέλουμε την πατρίδα μας πίσω»
Μια ωραία, πράγματι, φράση. Μόνο που η Πατρίδα δεν βρίσκεται έξω από μας. Ούτε να γυρίσει μπορεί, ούτε να μας την φέρουν. Κανείς δεν θα μας την κάνει χάρισμα. Όποιος χαρίζει, είτε είναι διάπυρος αγάπης για το αντικείμενο του ενδιαφέροντός του, και του προσφέρει τον κόπο, την περιουσία του, την ίδια την ύπαρξή του, είτε ενεργεί περιμένοντας αλισβερίσια , είτε μια μέρα σταματά να χαρίζει εδώ και χαρίζει αλλού. Μα και για να δεχθεί κάποιος το δώρο, πρέπει να κάνει ένα βήμα μπροστά και να το πιάσει στα χέρια του.Στην ώρα της ανάγκης, αυτό το βήμα εκφράζει το «Μολών Λαβέ» του Λεωνίδα. Κι αυτόν ομοίως δεν τον σεμνύνονται Δεξιοί και Αριστεροί, αλλά αντιθέτως επικρίνουν τους Εθνικιστές που τον τιμούν. Πατρίδα είμαστε εμείς. Εξόν λοιπόν και έχουμε αποφασίσει πως τελειώσαμε με τούτον τον τόπο, κι είμαστε με το ένα πόδι να φύγουμε για άλλον πλανήτη, την μάχη πρέπει να την δώσουμε. Όχι γιατί μας επιβάλλεται, μα γιατί το θέλουμε εμείς.
Γ) Η «Δεξιά» και οι «δεξιοί»
Φίλος του ΕΜΠΡΟΣ παρατήρησε πως το «δεξιοί» πρέπει να το βάζουμε σε εισαγωγικά για να μην παρεξηγούνται οι αναγνώστες οι οποίοι θεωρούν εαυτούς Δεξιούς, και τάσσονται στο πλευρό της Χρυσής Αυγής. Για το θέμα της καχεξίας της Δεξιάς και το σύμπλεγμα των Δεξιών να μην χαρακτηριστούν Δεξιοί, έχω ξαναγράψει, και δεν θα επανέλθω στο θέμα. Η Δεξιά και αυτοχειριάστηκε με τις πράξεις των ηγεσιών της και ξεπεράστηκε από τις εξελίξεις. Σήμερα, και αυτό θα φανεί ακόμη περισσότερο το αμέσως επόμενο διάστημα, διαμορφώνονται δυο μεγάλες παρατάξεις, που δεν προσδιορίζονται με όρους κοινοβουλευτικής χωροταξίας. Ένα νέο μέτωπο διαμορφώνεται, με δυο θεμελιακά, ξεκάθαρα, προσδιορισμένες παρατάξεις.
Ο αγώνας μας
Δύο είναι τα ιδεολογικά και πολιτικά στρατόπεδα που διαμορφώνονται. Από την μία πλευρά είμαστε οι Εθνικιστές, όσοι μαχόμαστε και υποστηρίζουμε την αξία και την ύπαρξη του Εθνους. Από την άλλη, βρίσκονται οι Διεθνιστές της Αριστεράς και της Δεξιάς, όσοι θέλουν να καταργηθούν τα σύνορα, οι κατ’ ευφημισμόν «φιλελεύθεροι» της «ελεύθερης αγοράς», οι οπαδοί της μεταναστευτικής εισβολής και της αντικατάστασης των πληθυσμών. Εμείς είμαστε το Αύριο απέναντι στο Χθες των καθεστώτων της διαφθοράς και της καταστροφής, η πρώτη δύναμη αντίστασης και η μόνη αντιπολίτευση. Δεν έχουμε την ψευδαίσθηση ότι η Νίκη θα μας χαριστεί.Αθλιότητες, συκοφαντίες, πόλεμος σιωπής, όλα τα μέσα θα τα μεταχειριστεί ο αντίπαλος. Μπορεί να αλλάζει όνομα και πρόσωπο, αλλά παραμένει διαχρονικά ο ίδιος. Μην τον ακούτε! Αλλά και μην υποκύπτετε στο κλίμα μοιρολατρείας και μεσσιανισμού που καλλιεργείται. Μην γίνεστε «μωρές παρθένες». Μην παραδίνεστε στον ύπνο. Κρατείστε αναμμένες τις λαμπάδες του αγώνα. Οι εχθροί των Λαών και των Πατρίδων θα επιχειρήσουν να κάμψουν το φρόνημά μας. Λαθεύουν. Όσο μας πολεμούν, τόσο πολλαπλασιάζεται η θέλησή μας για αγώνα, γιατί σημαίνει πως κάνουμε ό,τι φοβούνται.
Το μίσος τους αυξάνει την αγάπη μας για την Πατρίδα. Το πεδίο του αγώνα μας έχει όνομα, επιθυμητό από κάθε λαό, κάθε άνθρωπο, κάθε έμβιο ον: Ελευθερία. Αυτή είναι η Φύση μας και γι’ αυτήν μαχόμαστε. Το παλιό λυσσομανά γιατί ξέρει πως μας πολεμά, μα δεν μπορεί να μας νικήσει, γιατί ο πόθος της ελευθερίας είναι δυνατότερος από όλα τα ανθρώπινα κατασκευάσματα και φαντασίες.
Εμείς οι Έλληνες έχουμε Ιστορία, έχουμε προγόνους, έχουμε επαναστάσεις, έχουμε πάντα μιαν ανάσταση να πιστεύουμε.
Εγέρθητι! Με τον Λαό, για τον Λαό, για την Χρυσή Αυγή του Ελληνισμού.
