Πολύ πιο γρήγορα απ’ όσο θα περίμενε κανείς προσαρμόστηκε τόσο στην εξουσιαστική νοοτροπία όσο και στην μνημονιακή πραγματικότητα ο Τσίπρας. Όλα αυτά, βεβαίως, σε συνδυασμό με την πλήρη διαστρέβλωση της πραγματικότητας σ΄ όλους τους τομείς στους οποίους έχει αποτύχει η κυβέρνηση.
Χαρακτηριστικό της πλήρους μετάλλαξης του Τσίπρα σ΄ένα άτομο με στείρο και στυγνό περιεχόμενο, το οποίο νοιάζεται μόνο για την διατήρηση των προνομίων της εξουσίας, είναι ότι φτάνει στο σημείο να ενοχοποιεί και να δαιμονοποιεί, εκ των προτέρων, ως «ύποπτες» οποιεσδήποτε τυχόν διαφωνίες και ενστάσεις βουλευτών της κυβέρνησης απέναντι στην πλήρη μνημονιακή μετάλλαξη και την απόλυτη αφοσίωση στα κελεύσματα των διεθνών τοκογλύφων, όπου και κατέφυγε για να διατηρήσει την γλυκιά πρωθυπουργική καρέκλα. Είναι φανερή η προσπάθεια του τις τελευταίες ημέρες, είτε μέσω συνεντεύξεων είτε μέσω τοποθετήσεων, να πλήξει ηθικά τις τυχόν μελλοντικές διαφοροποιήσεις κυβερνητικών βουλευτών στις επερχόμενες δύσκολες ψηφοφορίες που θα έρθουν στη Βουλή, με αποκορύφωμα φυσικά το Ασφαλιστικό.
Για να καταλάβει κανείς το γελοίο (όσο και τραγικό, όμως) της υπόθεσης, στα βουλευτικά έδρανα του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται αρκετά στελέχη τα οποία ανήκαν παλαιότερα σ΄άλλους πολιτικούς χώρους και είχαν αποχωρήσει απ΄αυτούς γιατί διαφώνησαν με την στήριξη των κομμάτων στα οποία ανήκαν προς τα δύο προηγούμενα Μνημόνια. Όσοι, δηλαδή, διαφώνησαν με τα δύο πρώτα Μνημόνια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ (αλλά και του ΛΑΟΣ και της ΔΗΜΑΡ, για να είμαστε πλήρεις) δεν έχουν τώρα το δικαίωμα να διαφωνήσουν με το τρίτο Μνημόνιο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Ακόμη και αν το κάνουν αυτό για να σώσουν το όποιο πολιτικό τους μέλλον και όχι επειδή θεωρούν πραγματικά ότι τα μέτρα αυτά είναι εθνοβλαβή και λαοκτόνα.
Φαίνεται ότι η… αριστερή χροιά του πιο πρόσφατου Μνημονίου ελαφρύνει το δυσμενές περιεχόμενό του και οδηγεί στην αποτροπή καταψήφισής του, σύμφωνα με την λογική του Τσίπρα. Στην πραγματικότητα αυτό το οποίο διαπιστώνουμε, σε καθημερινή πλέον βάση, είναι το ξεγύμνωμα κάθε στοιχειώδους ηθικής, ιδεολογικής και πολιτικής, αξιοπρέπειας και συνέπειας από την κυβέρνηση, η οποία έχει ξεκαθαρίσει με τις πράξεις της ότι η μοναδική «κόκκινη γραμμή» την οποία υποστηρίζει ανυποχώρητα είναι η διατήρηση της στον εξουσιαστικό θώκο.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
