Η νέα Υπουργός Εργασίας του τόπου παραχώρησε Συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο και παρουσίασε τα στοιχεία περί της απασχόλησης στην Πατρίδα μας, προκειμένου προφανώς για να πείσει περί της δραματικότητας της καταστάσεως.
Βεβαίως, μία τέτοια κίνηση είναι και υποκριτική και ανώφελη, αφού φυσιολογικά θα έπρεπε αυτά τα στοιχεία να τα παρουσιάσει στον Πρωθυπουργό ΑΠΑΙΤΩΝΤΑΣ του να υπάρξει πλήρης ρήξη με τους διεθνείς τοκογλύφους, αντί να χαριεντίζεται στο Βερολίνο με αυτούς. Επιπλέον αυτού αν θεωρεί ότι θα συγκινηθούν με αυτά οι διεθνείς τοκογλύφοι, μάλλον έχει επιλέξει λάθος «επάγγελμα» για να την διορίσουν οι «σύντροφοί» της.
Σε κάθε περίπτωση πάντως τα στοιχεία έχουν την αξία τους για να αντιληφθούμε α) τι αναίσθητοι μας κυβερνάνε που επιτρέπουν σε αυτά τα στοιχεία να είναι πραγματικότητα και β) ποια είναι η κατάσταση στην Πατρίδα μας με βάση τα επίσημα στοιχεία, συνεπώς να φανταστούμε πόσο χειρότερη είναι η πραγματικότητα:
125.000 εργαζόμενοι αμείβονται με λιγότερα από 100 ευρώ το μήνα και ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι αμείβονται με λιγότερα από 1.000 ευρώ το μήνα! Ο κατώτατος μισθός μειώθηκε κατά 22%, και κατά 32% για τους νέους κάτω των 25 ετών. Επομένως η Ελλάδα είναι πλέον μία χώρα με χαμηλό κατώτατο μισθό σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, με μία ιδιαίτερα απορρυθμισμένη αγορά εργασίας.
Οι μειώσεις στους κατώτατους μισθούς δεν βοήθησαν στην επανένταξη των ανέργων στην αγορά εργασίας, αντιθέτως αύξησαν τα ποσοστά της ανεργίας, από 7% το 2009 στο 27,9% το 2013, και η ανεργία των νέων διαμορφώνεται περίπου στο 50% στο 2016.
Οι συνέπειες ήταν η σημαντική αύξηση της μετανάστευσης υψηλά καταρτισμένου νεανικού εργατικού δυναμικού, οι δραματικές επιπτώσεις στην καταναλωτική ζήτηση και η μεγάλη αύξηση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης. Περισσότερο από το 50% των προσλήψεων το 2015 αφορούν ευέλικτες μορφές απασχόλησης, με αποτέλεσμα να αυξηθεί δραματικά ο αριθμός αυτών που ονομάζουμε «φτωχοποιημένοι εργαζόμενοι», ενώ επίσης αυξήθηκε κατά πολύ και η αδήλωτη εργασία. Από το 2010 έχουν γίνει αρκετές «μεταρρυθμίσεις» στον τομέα των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα ήταν η κατάρρευση του συστήματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Αυτή την στιγμή υπάρχουν εν ισχύ μόνο οκτώ κλαδικές συμβάσεις εργασίας. Αυτό σημαίνει ότι οι ατομικές συμβάσεις εργασίας ορίζουν τους κανόνες για την πλειοψηφία των εργαζομένων.
Αυτά στην Ελλάδα των Μνημονίων που έφερε το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ και θέλει να εδραιώσει για πάντα ο νεοφιλελεύθερος Κυριάκος Μητσοτάκης.
