Διάφορες ΜΚΟ με βαρύγδουπα ονόματα όπως: 22 Μάρτη, Παγκόσμια Μέρα Κατά του Φασισμού και του Ρατσισμού - Αθήνα Πόλη Αντιφασιστική - Αντιναζιστική Πρωτοβουλία Πειραιά - Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης - Αντιφασίστες - Αντιφασίστριες από τις Γειτονιές του Κέντρου της Αθήνας | Antifascism on Route - Αντιφασιστικός Σεπτέμβρης - αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας - Πειραιά - Αντιφασιστικός Συντονισμός Κερατσινίου-Δραπετσώνας-Περάματος - Κίνηση "Απελάστε το Ρατσισμό" - Πρωτοβουλία Καλλιθέας Ενάντια στο Φασισμό και τη Ρατσιστική Βία - Antifa Action - Antinazi Ζone - Autonome Antifa - Ανοιχτή Πρωτοβουλία Ενάντια στα Κέντρα Κράτησης - Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά - Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών - Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών - Όχι στο Ρατσισμό από την Κούνια - Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος "H Ενότητα" - Συνέλευση Μεταναστών και Αλληλέγγυων ΑΣΟΕΕ είναι θυγατρικές της ίδιας επιχείρησης που τρώει λεφτά από τον κόσμο και το κράτος.
Αυτές και δεκάδες άλλες που έχουν συγκροτήσει ο Π. Κωνσταντίνου (που στις διαδηλώσεις του 2011 συμμετείχε στο κάψιμο της Μαρφίν όπου είχαν βρει τραγικό θάνατο 4νέοι άνθρωποι) μαζί και μια θλιβερή ακόμη παρέα ίδιων και ίδιων γραφικών - βλ. Κούρκουλα του Ανταρσύα - που έχουν βρει τον τρόπο να απομυζούν το κράτος έχοντας ως πρόφαση τα "ανθρώπινα δικαιώματα" - αλήθεια, τους έχετε δει να παλεύουν και να διαμαρτύρονται για τα δικαιώματα των Ελλήνων; - αλλά και ο Ερυθρός Σταυρός, η UNESCO, η Unisef κλπ κλπ είναι οργανισμοί με διαφόρων βαθμίδων στελέχη που πληρώνονται αδρά και δεν παρουσιάζουν ποτέ ισολογισμούς αν και δεν οφείλουν, αλλά για το δίκαιο και την τιμή.
Τυχαίο;
Τα 3/4 των εσόδων τους πηγαίνουν σε παχυλούς μισθούς, κι ότι περισσέψει κάνουν και κανένα έργο για τα μάτια και πάντα επιδερμικό... Ίσα για τις φωτογραφίες. Και μετά αφήνουν την κατάσταση στο χάος που τους βολεύει να υπάρχει για να υπάρχουν και αυτοί.
Πόσες διαφημίσεις της Action Aid και άλλων ΜΚΟ για την Αφρική δεν έχουμε δει κατά καιρούς από τα κανάλια; Τόσα χρήματα χρειάζονται για μια βρύση και μια κουνουπιέρα στην Αιθιοπία και στην Σομαλία; Και το κράτος τους; Γιατί στερούμε ή καλύπτουμε το κράτος των Σομαλών από την αδιαφορία;
Η απάντηση είναι απλή.
Πασόκοι, Νεοδημοκράτες, αριστεροί κάθε απόχρωσης, άτομα του παλαιοκομματισμού, διορισμένοι άεργοι αλλά παχυλά αμειβόμενοι είναι κατά γενική περιγραφή όλοι όσοι συμμετέχουν σε κάποια ΜΚΟ. Κοινό τους χαρακτηριστικό είναι πως γνωρίζουν πολύ καλά ότι το κρατικό χρήμα θα έχει ως αφετηρία το κόμμα που κυβερνά και προτίθεται να τους "βοηθήσει" και θα καταλήξει στη τσέπη τους.
Οι πρώτες λίστες με τις 600 πλέον αμαρτωλές ΜΚΟ που εδώ και χρόνια είναι στην δικαιοσύνη και αγνοείται η τύχη τους, και που προέρχονται μόνο από τρία υπουργεία: Εξωτερικών, που όντως κατέχει και την πλέον μακροσκελή, Πολιτισμού και Υγείας, όταν είναι γνωστό - και από το πόρισμα της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής (2011) - και άλλα υπουργεία, όπως π.χ. το υπουργείο Εσωτερικών (μέσω της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, της Γενικής Διεύθυνσης Μεταναστευτικής Πολιτικής και Κοινωνικής Ενταξης), το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (μέσω της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας), το υπουργείο Ανάπτυξης και Υποδομών έχουν κατά καιρούς συνδεθεί με ΜΚΟ.
Σαν να μην έφθανε η απουσία ανταπόκρισης, κάποιοι από αυτούς τους καταλόγους είναι ελλιπέστατοι, με κορυφαίο αυτόν του υπουργείου Υγείας, καθώς παραλείπει τα αναλυτικά ποσά μιας εκάστης επιχορήγησης.
Μια πρώτη ανάγνωση των καταλόγων προκαλεί μελαγχολικό μειδίαμα: Τι δουλειά έχει η Ελλάδα να δαπανά λεφτά για «Επιμόρφωση νομικών για το κράτος δικαίου στο Αζερμπαϊτζάν», «Ενίσχυση της επιχειρηματικότητας των γυναικών στη Συρία», «Καταγραφή πολιτιστικών δραστηριοτήτων στη Μολδαβία» και «Εκπαίδευση εμπειρογνωμόνων στη χρηστή διακυβέρνηση, στο Σουδάν»;
Στις λίστες μπορεί να εντοπίσει κανείς επανειλημμένως, με πλείστα όσα ποσά, επιχορηγήσεις προς το Ιδρυμα Τσάτσου, το Ευρωπαϊκό Κέντρο Δημοσίου Δικαίου, με επικεφαλής τον καθηγητή κ. Σπύρο Φλογαΐτη, τους Γιατρούς του Κόσμου, το Μεσογειακό Γραφείο Πληροφόρησης για το Περιβάλλον, τον Πολιτισμό και την Αειφόρο Ανάπτυξη, με πρόεδρο του ΔΣ τον καθηγητή κ. Μιχαήλ Σκούλλο, την Action Aid, με επικεφαλής την κυρία Αλεξάνδρα Μητσοτάκη, αλλά και ΜΚΟ όπως η Humanet - Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ανθρωπιστικής Ανάπτυξης, επικεφαλής της οποίας έχει διατελέσει η αντιπεριφερειάρχης Ηπείρου Τατιάνα Καλογιάννη, αδελφή του αναπληρωτή υπουργού Ανάπτυξης και Υποδομών κ. Σταύρου Καλογιάννη, η Ευρωπαϊκή Προοπτική - Κέντρο Ανάπτυξης και Εκπαίδευσης, με ιθύνοντα νου τον κ. Παντελή Σκλιά, γνωστό και από την κουμπαριά του με τον ψοφοδεξιό υπουργό Εσωτερικών κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη.
Το διά ταύτα όμως παραμένει και είναι κυρίως οικονομικό: Ποιος καθορίζει το ύψος της χρηματοδότησης του εκάστοτε έργου; Και με ποιο κριτήριο; Ποιος παρακολουθεί την εκτέλεσή του, για την εκταμίευση κάθε δόσης; Ποιος εποπτεύει, με άλλα λόγια, τη συνολική διαχείριση από πλευράς ΜΚΟ;
Η απάντηση; ΚΑΝΕΙΣ!
Ίδια πράγματα ακριβώς συμβαίνουν και στο εξωτερικό.
Ο καταστροφικός σεισμός του 2010 στην Αϊτή προκάλεσε το παγκόσμιο ενδιαφέρον και η πρωτοβουλία του Ερυθρού Σταυρού να συγκεντρώσει χρήματα για να βοηθήσει τους κατοίκους της χώρας βρήκε τεράστια ανταπόκριση. Το τελικό ποσό των περίπου 488 εκατ. δολαρίων που ανακοινώθηκε άφηνε υποσχέσεις για το χτίσιμο χιλιάδων νέων κατοικιών.
Αυτό όμως που έγινε σίγουρα δεν το περίμεναν οι δωρητές, ούτε φυσικά οι πολίτες της Αϊτής που έμειναν με την ελπίδα. Σύμφωνα με έρευνα της ProPublica σε συνεργασία με το NPR, παρά τις ανακοινώσεις για έναρξη προγραμμάτων κατασκευής κατοικιών, η ανθρωπιστική οργάνωση έχτισε μόλις 6 σπίτια στη χώρα.
Όπως αναφέρει το άρθρο, το 2011 ο Ερυθρός Σταυρός ξεκίνησε,μεταξύ άλλων, ένα πρόγραμμα πολλών εκατομμυρίων δολαρίων για να βοηθήσει την απελπιστικά φτωχή περιοχή του Campeche, που απλώνεται σε μια απότομη πλαγιά στην πρωτεύουσα της χώρας Πορτ-ο-Πρενς και η οποία επλήγη σοβαρά από τον σεισμό.
Ο βασικός στόχος του έργου -υπό το όνομα LAMIKA, ένα ακρωνύμιο στα κρεολικά που σημαίνει «μια καλύτερη ζωή στην γειτονιά μου»- ήταν το χτίσιμο εκατοντάδων μόνιμων κατοικιών. Μέχρι σήμερα όμως, δεν έχει χτιστεί ούτε ένα σπίτι, όπως επισημαίνεται.
Η οργάνωση έχει πανηγυρίσει δημοσίως για το έργο της. Αλλά στην πραγματικότητα, ο Ερυθρός Σταυρός έχει αποτύχει επανειλημμένα στην Αϊτή.
Εμπιστευτικά υπομνήματα, email από κορυφαία στελέχη που εκφράζουν ανησυχίες, και αναφορές από καμιά δεκαριά απογοητευμένους υπαλλήλους δείχνουν ότι η φιλανθρωπική οργάνωση δεν έχει κρατήσει τις υποσχέσεις της, σπατάλησε δωρεές, και θριαμβολόγησε για μια αμφίβολη επιτυχία. Το σχέδιο της οργάνωσης έκανε λόγο για κατασκευή περίπου 700 σπιτιών, που υποτίθεται θα ολοκληρώνονταν τον Ιανουάριο του 2013. Όπως προαναφέρθηκε, δεν χτίστηκε ούτε ένα στην περιοχή. Ο προϋπολογισμός του συγκεκριμένου έργου ήταν 24 εκατ. δολάρια. Σε νεότερες ανακοινώσεις η οργάνωση ανέφερε πως αναγκάστηκε να περιορίσει τα σχέδια στέγασης επειδή δεν μπορούσε να αποκτήσει τίτλους γης.
«Ο Ερυθρός Σταυρός λέει ότι έχει προσφέρει σπίτια σε περισσότερους από 130.000 ανθρώπους. Αλλά ο πραγματικός αριθμός των μόνιμων κατοικιών που έχτισε σε ολόκληρη την Αϊτή: έξι», τονίζει το δημοσίευμα.
Σύμφωνα με την ProPublica, όταν σημειώθηκε ο σεισμός του 2010 στην Αϊτή, ο Ερυθρός Σταυρός αντιμετώπιζε την δική του κρίση. Η Gail McGovern είχε αναλάβει τη διοίκηση 18 μήνες νωρίτερα, κληρονομώντας ένα έλλειμμα και μια οργάνωση που είχε αντιμετωπίσει σκάνδαλα μετά την 11η Σεπτεμβρίου και τον τυφώνα Κατρίνα.
Αυτοί κατά καιρούς ζητούν το χρήμα μας που καταλήγει στις τσέπες τους χωρίς παραστατικά χωρίς ισολογισμούς και μάλιστα με νόμο!
Υ.Γ. Η λογική των λαμογιών που "θέλουν κι αυτοί να γίνουν "αντιρατσιστές" και να είναι τίγκα στην "ανοχή για τη διαφορετικότητα" γιατί βαρέθηκαν να ζουν στην φτώχεια και πρέπει κάποια στιγμή να φτιάξουν την ζωή τους εις βάρος όλων εμάς των "ρατσιστών" που τους πληρώνουμε" θα πρέπει να σταματήσει! Τέτοιες αιμοραγίες σε μια Ελλάδα που αγκομαχά δεν είναι αποδεκτές.
Γιαυτό μην δίνετε τα χρήματα σε "σωματεία" και "οργανισμούς" που δεν παρουσιάζουν ισολογισμούς και τελειωμένα έργα...
