Το 22% των Ελληνίδων δηλώνει ότι έχει καταφύγει τουλάχιστον μια φορά σε έκτρωση, ενώ το 10% των γυναικών που υφίστανται αυτήν την επέμβαση βρίσκεται στην εφηβική ηλικία. Ακόμα, σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλική Υγείας, 40.000 εκτρώσεις ετησίως στην Ελλάδα αποφασίζονται από έφηβες κάτω των 18 ετών, ενώ σύμφωνα με έρευνα του Αρεταίειου Νοσοκομείου μία στις τέσσερεις ανήλικες 14-17 ετών έχουν υποβληθεί σε άμβλωση, πολλές εκ των οποίων χωρίς να έχουν ενημερώσει την οικογένειά τους. Τα παραπάνω στοιχεία τονίζουν τόσο το πρόβλημα της υπογεννητικότητας που κυριαρχεί στη χώρα, όσο και την παρακμή του θεσμού της οικογένειας, με την αλλοτρίωση των ανθρωπίνων σχέσεων.
Σύμφωνα με «προοδευτικούς» νομικούς και κοινωνιολόγους κάθε άνθρωπος κατέχει το δικαίωμα της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης, επομένως και κάθε γυναίκα καλύπτεται νομικά όσον αφορά την διακοπή της κυήσεως, γιατί πολύ απλά αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμά της. Αυτό που ωστόσο δεν λαμβάνεται υπόψη είναι μια ανθρώπινη ζωή η οποία δολοφονείται, καθώς ο φόνος σε περίπτωση εκτρώσεων γίνεται με τη γνώση και τη συγκατάθεση της εγκύου. Πρώτον, στο επιχείρημα ότι το έμβρυο δεν είναι άνθρωπος επομένως δεν πρόκειται για ανθρωποκτονία, εφόσον προέρχεται από ανθρώπινους οργανισμούς και η δομή του DNA του εμβρύου είναι κοινή με τον ανθρώπινο γονιδιακό τύπο, προφανώς και πρόκειται για ανθρώπινο οργανισμό. Δεύτερον, απέναντι στη λογική ότι το έμβρυο δεν αποτελεί πρόσωπο διότι στερείται συνείδησης, λογικής σκέψης και ηθικής, αντιπαραβάλλεται το γεγονός ότι και τα νεογέννητα βρέφη δεν παρουσιάζουν τα παραπάνω χαρακτηριστικά, όμως η θανάτωσή τους θεωρείται από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα στο σύνολο των πολιτισμένων κοινωνιών. Ακόμα, αξίζει να αναφερθεί ότι σύμφωνα με έρευνες, οι σφυγμοί του εμβρύου διπλασιάζονται καθώς φαίνεται πως το έμβρυο αντιλαμβάνεται την ιατρική λαβίδα που έχει εισέλθει για να το απομακρύνει από το περιβάλλον της μήτρας, ενώ αντιδρά προσπαθώντας να αντισταθεί και να την αποφύγει με κάθε τρόπο. Το έμβρυο όχι μόνον αισθάνεται το θάνατό του κατά τη διάρκεια της επέμβασης, αλλά γνωρίζει πως πρόκειται να πεθάνει. Ακόμα, πέρα από το βασανιστήριο που υφίσταται το έμβρυο, και ο οργανισμός της εγκυμονούσας επιβαρύνεται, καθώς στοιχεία δείχνουν ότι μία στις 1.000 γυναίκες που έχουν υποστεί διακοπή κύησης εμφανίζουν επιπλοκές κατά τη διάρκεια της επέμβασης ή κάποιες ημέρες μετά από αυτήν, το 44% των γυναικών εμφανίζει νευρικές διαταραχές, ενώ το 25% αναζητά ψυχιατρική υποστήριξη.
Πέρα από τα προαναφερθέντα, το υψηλό ποσοστό ανεπιθύμητων κυήσεων στην εφηβική ηλικία μαρτυρεί τη διακοπή των δεσμών και την διάλυση του θεσμού της οικογένειας, εφόσον μεγάλος αριθμός εφήβων στερείται πνευματικής καλλιέργειας και ουσιαστικής μόρφωσης, ενώ οι δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ γονέων και παιδιών έχουν εκλείψει. Η διάλυση της ελληνικής οικογένειας, η υπογεννητικότητα και τα υψηλά ποσοστά αμβλώσεων, σε συνδυασμό με την αθρόα εισροή λαθρομεταναστών και την επικείμενη χορήγηση ιθαγένειας θέτουν σε αμφισβήτηση το μέλλον του ελληνικού λαού και του ελληνικού έθνους.
Πλέον, η διάσωση του Ελληνικού Γένους προβάλλει ως πρωταρχικό καθήκον, με τη Χρυσή Αυγή να αποτελεί τη μόνη πολιτική δύναμη που αγωνίζεται για αυτόν τον ευγενή σκοπό.
