Πραγματικά θλιβερή η εικόνα του Σαμαρά, ο οποίος έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ψυχολογικής κατάπτωσης, ώστε να εκλιπαρεί τους συριζαίους μπας και του δώσουν κανά υπουργειάκι να παίζει. Βλέπει ότι οι δελφίνοι συντόμως θα τον καρατομήσουν από το διαλυμένο απόκομμα της ΝΔ και από την άλλη καταλαβαίνει πως η ΝΔ μοιραία θα καταλήξει στο 3%, όπως το ΠΑΣΟΚ.
Παρακαλάει, λοιπόν, να του δώσουν ένα ψίχουλο εξουσίας, έστω ένα υπουργείο, για να μπορέσει να συγκρατήσει κάπως την κατάρρευση του κόμματός του, αλλά και την προσωπική του κατάρρευση, αφού πλέον τίποτε δεν συγκρατεί την εγκληματική οργάνωση, που έστησε επί κυβερνήσεώς του από κοινού μεεπίορκους δικαστικούς, εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου και υπουργούς, από το να καταρρεύσει.
Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Σαμαράς, «δεν θέλει εκλογές», γεγονός λογικό, αφού τότε θα φανούν τα πραγματικά ποσοστά της ΝΔ και από την άλλη εκλιπαρεί για την «μεγάλη εθνική συνεννόηση», δηλαδή την είσοδό του στην συγκυβέρνηση.
Το κακό, γι’ αυτόν, είναι ότι η διακυβέρνησή του άφησε μία κληρονομιά που δεν δύναται να ξεπεραστεί. Έτσι σε κάθε περίπτωση είναι καταδικασμένος στην πολιτική ανυπαρξία, γεγονός που δεν μπορεί να αποτρέψει με τίποτα.
