Ένα εθνικιστικό κίνημα,δεν θα ήταν ποτέ δυνατό να μην αποδεχτεί,και το κυριότερο, να μην αγωνιστεί για τα δίκαια του Έθνους. Και οι γερμανικές αποζημιώσεις είναι μια Εθνική διεκδίκηση.
Το Εθνικιστικό Κίνημα όμως, δεν έμεινε σε αυτή την αυτονόητη ιδεολογική και πολιτική διαπίστωση.
Πρότεινε λύση. Λύση άμεση,λύση όχι χρονοβόρα,αλλά τελεσίδικη. Την εγγραφή του κατοχικού δανείου στον προϋπολογισμό του κράτους.Κανείς από το πολυλογάδικο, και συχνά πομπώδες και φανφαρονικό πολιτικό κατεστημένο δεν αποτόλμησε να προτείνει κάτι τέτοιο.
"Λογικό" λοιπόν για το σύστημα να παρακολουθεί αμήχανο.Δεν είναι η πρώτη φορά,και ούτε και η τελευταία που θα συμβεί αυτό.
Όπως δεν θα είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που το κατεστημένο θα "αντιδράσει" σπασμωδικά και προβλέψιμα.
Τι είχαμε λοιπόν πάλι; Τις γραφικότητες της κυρίας Κανελοπούλου για σφαξίματα,και την προβολή στο έπακρο αυτών των γραφικοτήτων.
Τα πράγματα όμως δεν σταματούν εκεί. Το θέμα των Γερμανικών αποζημιώσεων, δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου.Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει κάνει απίθανες κυβιστήσεις (κοινώς κωλοτούμπες) σε όλα σχεδόν τα προεκλογικώς υποσχεθέντα.στον Ελληνικό λαό. Η τρόϊκα είναι πάλι εδώ,αλλά με άλλο όνομα,η ανεργία είναι εδώ, η ανέχεια είναι εδώ,τα οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα είναι επίσης εδώ,οι παράτυποι μετανάστες,αυτοί και αν είναι εδώ.. Χρειάζονταν λοιπόν κάποιον εξωτερικό "εχθρό",για να συσπειρωθούν,και να αποπροσανατολίσουν. Και το θέμα των Γερμανικών αποζημιώσεων είναι μια καλή αιτία.
Στο συλλογικό υποσεινήδειτο του λαού μας, οι μνήμες εκείνης της εποχής είναι ακόμη νωπές. Κανείς Έλληνας δεν θα έλεγε "όχι" σε μια δυναμική πολιτική διεκδικήσεων από την καπιταλιστική Γερμανία.
Θα βγει κάτι από όλα αυτά; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Όσο δεν ακολουθούν στο θέμα αυτό, πολιτική τετελεσμένων,την πολιτική πρόταση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ δηλαδή,το θέμα θα σέρνεται για χρόνια ,από αίθουσα δικαστηρίου,σε αίθουσα δικαστηρίου,και από διπλωματική συζήτηση σε διπλωματική συζήτηση. Τόσο απλά.Κερδίζουν χρόνο και τίποτε άλλο.
Είναι τραγική ειρωνεία όμως,και Θεία δίκη, οι άνθρωποι που δηλώνουν διεθνιστές,που αρνούνται το Έθνος και την φυλή,και σε πολλές περιπτώσεις ούτε τις λέξεις "Έθνος" και "Φυλή" δεν αναφέρουν,για να μην χαρακτηριστούν "φασίστες",να επικαλούνται για να σώσουν το πολιτικό τους σαρκίο ένα Εθνικό θέμα. Ένα θέμα που αναφέρεται σε ότι ακριβώς μισούν και απεχθάνονται.
Και για να είμαστε κυνικοί και ωμοί.Τα Εθνικά δίκαια,όπως αυτό των Γερμανικών αποζημιώσεων, διεκδικούνται και λύνονται από αυτούς που πιστεύουν στο Έθνος.Όχι από αυτούς που δεν πιστεύουν στην αξία αυτή. Και αυτοί που πιστεύουν στο Έθνος είμαστε ΕΜΕΙΣ.
Υ.Γ Η φωτογραφία είναι από το Πολεμικό Μουσείο της Αυστραλίας,και δείχνει μια Θεσσαλική πόλη,την Ελασσόνα, βομβαρδισμένη,το 1941.
