Πέμπτη 24 Απριλίου 2014

Εμείς και οι “άλλοι”

lemontzisΤου Νικόλαου Λεμοντζή
Υποψήφιου Περιφερειάρχη με την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΥΓΗ ΓΙΑ ΤΟ ΙΟΝΙΟ

Τρίτη βράδυ και γυρνάω από την εργασία μου. Λίγα λεπτά ακόμη και θα φτάσω στην Τοπική Οργάνωση της Χρυσής Αυγής, να δω τους συναγωνιστές και φίλους μου. Οδηγώ και παρατηρώ τις εικόνες του οπτικού μου πεδίου. Κάθε πόλη, κάθε γειτονιά, βρίσκεται στο ρυθμό των επερχόμενων αυτοδιοικητικών εκλογών. Εκατομμύρια ευρώ έχουν δαπανηθεί από τα μεταπολιτευτικά λαμόγια σε προεκλογικό υλικό, αφίσες, αυτοκόλλητα, αεροπανό, συνεργεία αλλοδαπών που ρυπαίνουν τον τόπο διανέμοντας φυλλάδια με υποσχέσεις, λόγια, φρούδες ελπίδες.
Πάνω που νόμιζες πως η κρίση έχει λυγίσει τους πάντες, να σου από το πουθενά, τα παπαγαλάκια, τα τσιράκια, οι ψιθυριστές, να τάζουν, να υπόσχονται, να διορίζουν. Το θράσος τους απύθμενο, το ύφος τους πιο γλοιώδες από ποτέ. Μόνο που τώρα δεν έχουν να τάξουν μονιμότητα και δημοσιοϋπαλληλίκι. Τα στάνταρ έπεσαν. Δεν υπάρχουν λεφτά για το λαό. «Δίμηνες και τρίμηνες συμβάσεις». Αυτό τάζουν τώρα. Εκμεταλλεύονται την εκτιναγμένη στα ύψη ανεργία, την ανέχεια στην οποία έχουν καταντήσει τους συνανθρώπους μας, προκειμένου να κάνουν την δουλίτσα τους. Το μυαλό μου συνεχίζει τον ειρμό του. Βρήκαν μάλιστα και καινούρια παραμύθα, την οποία σερβίρουν περιφερόμενοι δίχως αιδώ. «Δεν είμαι με κανένα κόμμα», σου λέει. «Με τον Χ ανεξάρτητο και τον Ψ αυτόνομο». Άνθρωποι οι οποίοι είναι βουτηγμένοι μέχρι το λαιμό στην κομματική μίζα τα προηγούμενα χρόνια, εκμεταλλεύονται τη μάστιγα του Ελληνικού λαού, την λήθη, παρουσιαζόμενοι εσχάτως ως ανεξάρτητοι, εμβαπτισμένοι στην κολυμπήθρα του Σηλωάμ και, ω του θαύματος, αναζητούν την ψήφο σου, Έλληνα.