«Ο μύθος είναι μια ζωντανή διδασκαλία για την ανθρωπότητα από την αυγή της ύπαρξής της και εμπεριέχει όλη τη βιωμένη της εμπειρία».
CarlJung
Η λέξη παραμύθι, προέρχεται από το ρήμα παραμυθούμαι, που σημαίνει δίνω θάρρος, παρηγορώ κάποιον. Τα παραμύθια εκτυλίσσονται σε αόριστο τόπο και χρόνο, με πρωταγωνιστές απλούς ανθρώπους, συνήθως νεαρά άτομα που μέσα από δοκιμασίες ή δύσκολες καταστάσεις θα καταφέρουν τελικά να τελειοποιηθούν σαν χαρακτήρες ή και να αποκαταστήσουν τη χαμένη τους ευτυχία. Δε λείπει όμως το μαγικό, υπερφυσικό στοιχείο, όπως ζώα με ανθρώπινη συμπεριφορά και ομιλία, αλλά και οι συμβολισμοί.Ακόμα, μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι τα παραμύθια περιέχουν ηθικά διδάγματα, όπως και μηνύματα σχετικά με την κοινωνική ιεραρχία, αξίες και τους ρόλους των δυο φύλων, ώστε τα νεαρά μέλη της κοινωνίας να προσαρμόζονται σε αυτή από μικρή ηλικία. Η γοητεία του παραμυθιού δρα ευεργετικά στον ψυχισμό του ανθρώπου. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πολλοί ψυχολόγοι χρησιμοποιούν τα παραμύθια ως μέσο αντιμετώπισης ψυχολογικών προβλημάτων, καθώς σύμφωνα με τον Χανς Ντίκμαν το αγαπημένο μας παραμύθι δεν έχει αποτυπωθεί τυχαία στη μνήμη μας, αλλά γιατί εκφράζει τα ασυνείδητα προβλήματα που μας απασχολούν.
Το παραμύθι λοιπόν, όντας «παρά» του μύθου, δεν μπορεί να είναι ταυτόσημο με τον μύθο. Συνεπώς, η μυθοποίηση είναι μέθοδος του εγκεφάλου να προσεγγίζει την πραγματικότητα. Παραμύθι είναι το σύνολο των περιγραφών και παραστάσεων που βασίζεται στα θεμέλια ενός μύθου. Δεν λέμε τα «παραμύθια του Αισώπου», αλλά «οι μύθοι του Αισώπου», διότι αποτελούν πρωτογενείς μυθικές περιγραφές της ζωής του ανθρώπου, η οποία κυρίως συγκρίνεται/παραλληλίζεται με εκείνες των υπόλοιπων ζωικών μορφών (περιλαμβάνει την έννοια της ειρωνείας) και ταυτίζεται η ανόητη συμπεριφορά του ανθρώπου με τις εξίσου ανόητες πράξεις των ζώων.
Εκλαϊκευμενα, θα λέγαμε ότι ο μύθος είναι μια μπουκάλα με επιστολές που αφέθηκε στον ωκεανό του χρόνου και άξιος θα είναι εκείνος που θα την βρει και θα αντιληφθεί το περιεχόμενο της.
Αντεπίθεση
