Από τη μία μεριά, ο υπουργός Κουρουμπλής, μίλησε για το ενδεχόμενο μιας μελλοντικής «μεγάλης συγκυβέρνησης» νουδούλας-ΣΥΡΙΖΑ, αν «οι καιροί είναι δύσκολοι».
Από την άλλη, η συγκυβέρνηση επισπεύδει τις διαδικασίες και μέσα στον Ιούλιο, το σχέδιο νόμου για τον νέο εκλογικό νόμο θα πάει προς ψήφιση στη βουλή – θα χρειαστεί τουλάχιστον 200 ψήφους για να ισχύσει στις επόμενες εκλογές. Όπως όλα δείχνουν, θα πρόκειται για την απλή αναλογική χωρίς μπόνους για το πρώτο κόμμα, με άγνωστο ακόμα το πλαφόν εισόδου ενός κόμματος στη βουλή (2 ή 3%).
Πού οδηγεί ο νέος εκλογικός νόμος; Όχι βεβαίως στην… ακυβερνησία (όπως προφανώς θα υποστηρίξει η νουδούλα), αλλά στην «μεγάλη συγκυβέρνηση» πρώτου και δευτέρου κόμματος! Για να γίνει αυτό σαφές, αρκεί να τονίσουμε ότι με ποσοστό γύρω στο 35% (τόσο περίπου πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις), το πρώτο κόμμα θα έχει από 105 έως –το πολύ- 115 βουλευτές, αναλόγως ποια παραλλαγή της απλής αναλογικής θα ισχύσει. Με τόσους λίγους βουλευτές, θα χρειαστεί τουλάχιστον άλλα τρία κόμματα –από τα μικρά, τύπου ΠΑΣΟΚ, Ένωσης Κεντρώων, κ.τ.λ.- για να σχηματίσει κυβέρνηση.
Αλλά, πόσο μπορεί να σταθεί μια συγκυβέρνηση 4-5 κομμάτων, με μικρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία; Οπότε, η «μεγάλη συγκυβέρνηση» των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, είναι… μονόδρομος!
Πράγμα που θα είναι πολύ καλό αν γίνει (και καθόλου δύσκολο, καθότι όλα τα κόμματα του… συνταγματικού τόξου συμφωνούν στο βασικό: το Μνημόνιο), γιατί αφενός μεν θα πέσουνε οι μάσκες και αφετέρου δε, θα γίνει αυτομάτως η Χρυσή Αυγή (τρίτο κόμμα σίγουρα) αξιωματική αντιπολίτευση! Και μετά…
