Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας η βουλευτής Β΄ Αθηνών, Ελένη Ζαρούλια τοποθετήθηκε στην Ολομέλεια της Βουλής.
Η Συναγωνίστρια Ζαρούλια κατακεραύνωσε αρχικά την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ για τον ρατσισμό εις βάρος των Ελληνίδων, αφού είναι υποχρεωμένες να πληρώνουν για το τοκογράφημα, ενώ οι ισλαμίστριες λαθρομετανάστριες εξετάζονται δωρεάν.
Είναι οξύμωρο η ισλαμολάγνα συγκυβέρνηση να κόπτεται δήθεν για τα δικαιώματα της γυναίκας και την ίδια ώρα να φορούν με περηφάνεια την ισλαμική μαντήλα. Στην συνέχεια η κα Ζαρούλια ανέλυσε τον ρόλο της Ελληνίδας στην κοινωνία.
Ακολουθεί το κείμενο της Συναγωνίστριας Ελένης Ζαρούλια στην εφημερίδα "Χρυσή Αυγή": Η Ελληνίδα ανά τους αιώνες και η αληθινή υπόσταση της Γυναίκας
Οι μέντορες της καπιταλιστικής ανάπτυξης κατάφεραν να αλλοιώσουν το ρόλο της γυναίκας στις δυτικές εθνικές κοινωνίες ήδη από τη Βιομηχανική επανάσταση. Μια επανάσταση μέσα από την οποία εκκολάφθηκε και αναπτύχθηκε το φεμινιστικό κίνημα διά του οποίου η γυναίκα γίνεται αντικείμενο χειραφέτησης μέσω της εργασίας και των δικαιωμάτων της σε αυτή. Θα ρωτήσει ίσως κάποιος ποιο είναι το κακό σ’ όλο αυτό. Το άσχημο σ’ αυτή την ώθηση της γυναίκας στο να διεκδικήσει δικαίωμα στην εργασία έχει να κάνει με το ότι οι καθοδηγητές της ήθελαν να βγάλουν τη γυναίκα από το φυσικό της ρόλο που ήταν η ανατροφή των τέκνων και να την εκμεταλλευθούν στο βωμό του κέρδους ως φθηνό εργατικό δυναμικό. Ήταν μία κίνηση σκόπιμη και συμφέρουσα για τα παντοδύναμα καπιταλιστικά συμφέροντα, ενώ παράλληλα την ίδια εποχή τα μαρξιστικά ιδεολογικά μανιφέστα ωθούσαν τη γυναίκα στην δήθεν απελευθέρωση της μέσω της εργασίας και στην αποτίναξη του «συζυγικού ζυγού» αφού προωθούνταν δικαιώματα που την έκαναν να απομακρυνθεί από την παραδοσιακή θέση της στην κοινωνία αναζητώντας νέους δρόμους χειραφέτησης. Καπιταλισμός λοιπόν και μαρξισμός εν τη γεννέσει τους κατάφεραν ένα καίριο πλήγμα στο ρόλο που έδωσε η φύση στη γυναίκα και κατά συνέπεια το πλήγμα αυτό είχε αντίστοιχα επιβλαβή επίδραση στον κυριότερο θεσμό που στηρίζει μια Εθνική Πολιτεία, την οικογένεια.Η οικογένεια και ο ρόλος της γυναίκας – μητέρας μέσα σ’ αυτή ήταν για τις παραδοσιακές κοινωνίες ο θεματοφύλακας της σωστής ανατροφής των παιδιών. Η ανατροφή αυτή γινόταν χωρίς πίεση χρόνου μέσα στην οικογενειακή εστία σύμφωνα με τα ιδεώδη, τις παραδόσεις και τις ηθικές αξίες του έθνους και της λαϊκής κοινότητας.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ
Εάν θελήσουμε να κάνουμε μία αναδρομή στην ιστορία του δικού μας έθνους θα δούμε ότι η Ελληνίδα μάνα της αρχαιότητας ήταν αυτή που σφυρηλατούσε την ανατροφή των τρυφερών παιδικών ψυχών μέχρι το 7ο έτος οπότε αναλάμβανε την εκπαίδευση τους ο παιδοτρίβης στην Αθήνα ή το ίδιο το κράτος στη Σπάρτη ενώ κάτι ανάλογο συνέβαινε και στις υπόλοιπες πόλεις – κράτη του αρχαίου ελληνικού κόσμου.Η Ελληνίδα μητέρα είχε την φροντίδα που δεν περιορίζονταν στη σωματική ανάπτυξη και υγεία αλλά επεκτείνονταν στην πνευματική ανάπτυξη της πιο ευαίσθητης ηλικίας των παιδιών δίνοντας τους κοινωνική και συναισθηματική νοημοσύνη και διαπλάθοντας τους χαρακτήρες τους έτσι ώστε να επιτελέσουν το ρόλο τους στην Πολιτεία την οποία θα υπηρετούσαν στο μέλλον.
Η θέση της Ελληνίδας μάνας ήταν εξέχουσα σε όλο τον αρχαίο κόσμο και αυτό καταδεικνύεται από το γεγονός ότι οι αρχαίοι Έλληνες σέβονταν τις γυναίκες – μητέρες οι οποίες κατείχαν σημαντική θέση στις οικογένειες αποτελώντας το θεμέλιο λίθο αυτών, ενώ παράλληλα οι οικογενειακοί θεσμοί στήριζαν την πολιτεία και ήταν η βάση πάνω στην οποία στηρίζονταν η πόλη – κράτος.
Το πόσο σημαντική ήταν η θέση της γυναίκας φαίνεται από το ότι οι γυναικείες μορφές αποτελούσαν έμπνευση καλλιτεχνών που άφησαν έργα απαράμιλλης τέχνης ενώ ο ρόλος της πραγματικά απογειωνόταν όταν έδινε την ευχή της, τη συμβουλή της ή την ψυχική της συγκατάθεση στους πολεμιστές στις κρίσιμες στιγμές της Πολιτείας.
Επιπλέον πρέπει να τονίσουμε ότι οι αρχαίες Ελληνίδες δεν ήταν διόλου αγράμματες όπως συμφέρει να υπονοείται από την ραγιάδικου τύπου προπαγάνδα πολλών μοντέρνων ιστορικών. Αντίθετα ζούσαν με αξιοπρέπεια και σεβασμό ως σύζυγοι και μητέρες λαμβάνοντας γνώσεις γραφής και ανάγνωσης λυρικής και επικής ποίησης μέχρι το 12ο έτος της ηλικίας τους.
Εκείνο που επίσης έχει ελάχιστα προβληθεί μέσα στην ιστορία για τον εξέχοντα ρόλο της γυναίκας στην Αρχαιότητα είναι η συμμετοχή της στις λατρευτικές τελετές και μάλιστα σε καθήκοντα Ιέρειας, Πρωθιέρειας, Μυσταγωγού ή Ιεροφάντιδας.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821
Πέραν όμως των φωτεινών ονομάτων ήταν και όλες εκείνες οι απλές γυναίκες που αγωνίζονταν σε αντίξοες συνθήκες για την επιβίωση των κοινοτήτων τους διατηρώντας την κοινωνική συνοχή αυτών και προσπαθώντας να κρατήσουν το φρόνημα ορθό, έτοιμο να αγωνισθεί για τα λάβαρα της λευτεριάς. Ήταν όλες αυτές οι απλές γυναίκες που φύλαξαν και μεταλαμπάδευσαν από γενιά σε γενιά τον πόθο για τη λευτεριά και τον μετουσίωσαν σε αγώνα και θυσία.
ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
Τα πρότυπα της σύγχρονης ζωής τη θέλουν μια γυναίκα μορφωμένη όχι απλά για να χρησιμοποιήσει την καλλιέργεια της για την αναβάθμιση του πνευματικού της επιπέδου αλλά, κυρίως, για να διεκδικήσει καλύτερη θέση και καταξίωση στην αγορά εργασίας όπου βρίσκεται αντιμέτωπη με τον ανταγωνισμό που έχει ως επακόλουθο την τοποθέτηση της καριέρας σε πρώτη προτεραιότητα έναντι της οικογένειας και της ανατροφής των παιδιών. Στο πλαίσιο αυτό και ενώ τα χρόνια κυλούν οι Ελληνίδες, εγκλωβισμένες σε άλλες προτεραιότητες, αργούν να δημιουργήσουν οικογένεια και να τεκνοποιήσουν και όταν το κάνουν συνήθως αδυνατούν να προσφέρουν τον απαιτούμενο χρόνο και διάθεση για την σωστή ανατροφή των παιδιών τους.Το αποτέλεσμα αυτής της απομάκρυνσης της Ελληνίδας από τον πρωταρχικό της ρόλο είναι ένα από τα αίτια του δημογραφικού μαρασμού όπου το ισοζύγιο γεννήσεων έναντι θανάτων έχει γύρει δραματικά υπέρ των θανάτων καθιστώντας την Ελλάδα μια χώρα γερόντων η οποία δεν δύναται να εξασφαλίσει τη μελλοντική βιολογική της συνέχεια. Εδώ βέβαια έρχεται να προστεθεί η εγκληματική αβελτηρία του νεοελληνικού κράτους για το πρόβλημα της υπογεννητικότητας.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονίσουμε ότι διανύουμε μία από τις πιο επικίνδυνες περιόδους της ιστορίας μας δεδομένου ότι ο συνδυασμός του δημογραφικού προβλήματος με την μεταναστευτική πολιτική των κυβερνήσεων και την πλημμυρίδα των λαθρομεταναστών αλλά και τη βιολογική αφαίμαξη λόγω της μετανάστευσης χιλιάδων νέων Ελλήνων στο εξωτερικό καθιστά επισφαλή ακόμα και την βιολογική επιβίωση μας ως έθνους. Σήμερα που προβάλλει επιτακτική η ανάγκη για την αναστροφή του δημογραφικού μαρασμού ο ρόλος της Ελληνίδας αναδεικνύεται τόσο δύσκολος όσο και απαραίτητος με τη στήριξη μέσω της μητρότητος του θεμέλιου λίθου του έθνους δηλαδή της οικογένειας.
ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
Σ’ αυτούς τους ζοφερούς καιρούς εμείς οι Χρυσαυγίτισσες πρέπει να αναδείξουμε τη φύση μας και την αξία της μητρότητος και να διαφυλάξουμε το θεσμό της οικογένειας όπως έχει προέλθει μέσα από τη φυσική εξέλιξη και αποτελεί ένα από τα θεμέλια του πολιτισμού και του έθνους. Πρέπει σε πείσμα της έξαλλης νεοφεμινιστικής ισοπέδωσης να επιβεβαιώσουμε τη διαφορετικότητα του φύλου μας που μας οδηγεί στην ιερότητα της μητρότητας και αποτελεί πυλώνα στον οποίο θα στηριχθεί η μελλοντική ανατροφή των παιδιών μας σύμφωνα με τα εθνικά ιδανικά και αξίες.
Είμαστε περήφανες που είμαστε Ελληνίδες και αυτό δεν πρέπει να παραμείνει στα λόγια μα είναι απαραίτητο να γίνει η πηγή που θα δώσει νέα ώθηση στο έθνος μας. Δεν πρέπει να αφήσουμε το δημογραφικό μαρασμό και την πλημμυρίδα των μουσουλμανικών πληθυσμών που έχουν κατακλύσει την πατρίδα μας, να μας αφανίσουν. Πρέπει ορθές, δυνατές και με αίσθημα του καθήκοντος να αφυπνίσουμε και άλλες Ελληνίδες και να ξυπνήσουμε τα κοιμώμενα εθνικά τους αντανακλαστικά.
