«Ερχόμαστε από μία σκοτεινή άβυσσο. Καταλήγουμε σε μία σκοτεινή άβυσσο. Το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή. Ευθύς ως γεννηθούμε, αρχίζει και η επιστροφή, ταυτόχρονα το ξεκίνημα και ο γυρισμός. Κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι' αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος. Μα και ευθύς ως γεννηθούμε, αρχίζει και η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάνουμε ζωή την ύλη. Κάθε στιγμή γεννιόμαστε. Γι' αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία.»
-Νίκος Καζαντζάκης
Η ιδεολογία μου δεν έχει χρώματα. Τα έχει χάσει στην πορεία για τη νίκη της. Τα έχει βουτήξει στο αίμα κάθε Αγωνιστή και Συναγωνιστή που χάθηκε για να τη δοξάσει. Θα μπορούσε κανείς να την πει μαύρη… ολόμαυρη. Το χρώμα του πένθους. Το πιο περήφανο από όλα. Εκείνο που αντέχει στον χρόνο. Εκείνο που καλύπτει τα σημάδια του και δείχνει σαν καινούργιο.
Η ιδεολογία μου είναι διαχρονική. Αέναη. Δυναμώνει καθημερινά χωρίς να τερματίζει κάπου. Είναι εκείνη που δίνει εκείνο το νόημα των… «παιδιών με τα μαύρα». Γιατί τα μαύρα για εμάς είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό χρώμα. Είναι τρόπος ζωής. Είναι το χρώμα της επανάστασης του Παύλου Μελά. Είναι το χρώμα της δικής μας επανάστασης. Είναι εκείνο που απορροφάει όσα χρειαζόμαστε για να συνεχίσουμε ακόμη πιο δυνατοί.
Η ιδεολογία μου δεν φοβάται. Δεν δειλιάζει. Δεν υποκύπτει. Δεν ξεπουλιέται. Δεν τσαλακώνεται και κυρίως… δεν συμβιβάζεται. Και για όλα αυτά, κι ακόμα πολλά παραπάνω, θα αγωνίζομαι για αυτήν, γιατί μόνο μέσω εκείνης γίνομαι καλύτερος άνθρωπος. Δημιουργώ και παλεύω. Παλεύω για το δικό μου αύριο, για το δικό σας, για των παιδιών μου και για των παιδιών σας. Για όλων εκείνων που θα υπάρχουν πολύ μετά από μας και θα μπορούνε να πούνε περήφανα για εκείνη την γενιά που ξεκίνησε την επανάσταση σε αυτήν την χώρα. Γιατί όπως είπε κι ο Ν. Καζαντζάκης, «μια αστραπή είναι η ζωή μας… μα προλαβαίνουμε». Κι ας μείνουμε στην ιστορία ως εκείνα τα «παιδιά με τα μαύρα».
Αντεπίθεση
