Φαίνεται ότι η κυβέρνηση φροντίζει, δια μέσω της Βουλής, να μην αφήνει οικονομικά παραπονεμένες τις ΜΚΟ, οι οποίες κινούνται γύρω από τον ευρύτερο άξονα της αριστεράς. Έτσι, λοιπόν, στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» κάτω από τον τίτλο: «Δωράκι» 25.000 ευρώ και υπότιτλο: Η Βουλή ενέκρινε χρηματοδότηση για ΜΚΟ στα… Εξάρχεια διαβάζουμε, συν τοις άλλοις, τα εξής:
«Πριν ολοκληρωθεί το 2016 υπήρξε άλλη μια απόφαση, η οποία δεν έγινε γνωστή μέσω κάποια ανακοίνωσης, αλλά απλώς αναρτήθηκε στην «Κοινοβουλευτική Διαφάνεια», προφανώς γιατί θα προκαλούσε σχόλια. Πρόκειται για τη χρηματοδότηση με το γενναιόδωρο ποσό των 25.000 ευρώ της Εταιρείας Μελέτης της Ιστορίας της… Αριστερής Νεολαίας (ΕΜΙΑΝ)! Μιας ΜΚΟ που ιδρύθηκε πριν από πολλά χρόνια και η έδρα της είναι στην περιοχή των Εξαρχείων.
Σκοπό της είχε και έχει, όπως γράφει το καταστατικό της, «τη συγκέντρωση, ταξινόμηση και διαφύλαξη έντυπων και προφορικών αρχείων των οργανώσεων της ελληνικής νεολαίας (…) και την ανάδειξη της δράσης και της συμβολής τους στην πολιτική ζωή, στους κοινωνικούς αγώνες, στον αγώνα για τη Δημοκρατία και τη διάδοση των αριστερών ιδεών από το τέλος του εμφυλίου πολέμου μέχρι και την κατάρρευση της στρατιωτικής δικτατορίας»!
Το αξιοπερίεργο είναι πως στο σκεπτικό της απόφασης για χρηματοδότηση της ΕΜΙΑΝ είναι η ανάγκη «συμβολής της Βουλής σε δαπάνες που προορίζονται για την προώθηση εθνικών, πολιτιστικών και κοινωνικών σκοπών». Σε ποια από τις τρεις κατηγορίες εντάσσεται το «όποιο» έργο της ΕΜΙΑΝ μόνο οι επιτελείς του Νίκου Βούτση, που έδωσαν το «πράσινο φως» για τη χρηματοδότηση των 25.000 ευρώ, μπορούν να εξηγήσουν…»
Είναι εύλογα τα ερωτήματα που τίθενται από την εφημερίδα, για τους λόγους για τους οποίους πραγματοποιήθηκε μια τέτοια χρηματοδότηση. Εύλογο, όμως, είναι και το σκεπτικό της απόφασης της Βουλής, σύμφωνα με το οποίο δόθηκε «πράσινο φως» σ’ αυτή την χρηματοδότηση. Η αριστερά θεωρείται στην μεταπολιτευτική περίοδο ως μια «ιερή αγελάδα», η οποία όχι μόνο πρέπει να μένει ανέγγιχτη από την οποιαδήποτε αρνητική προσέγγιση ή έστω κριτική, αλλά πολύ περισσότερο πρέπει να επιβραβεύεται συνεχώς με διάφορες υλικές απολαβές.
Έτσι, λοιπόν, είναι (δυστυχώς) αναμενόμενο τα λεφτά του Ελληνικού Λαού να πηγαίνουν σε τέτοιου είδους ΜΚΟ, με το αντίστοιχο ποιοτικό υλικό που τις χαρακτηρίζει. Και βεβαίως, από την στιγμή που οι φιλελεύθεροι αστοδεξιοί της ΝΔ και οι λοιποί συμμετέχοντες στην λεκτική και νοηματική απάτη του «συνταγματικού τόξου» «τιμούν και σέβονται τους αγώνες της αριστεράς» εδώ και δεκαετίες, ας μην κάνει σε κανέναν εντύπωση το γεγονός ότι χρήματα που προέρχονται από το υστέρημα του Ελληνικού Λαού σπαταλούνται σε τέτοιου είδους σκοπιμότητες. Αποτελεί μια ακόμη απόδειξη της κυριαρχίας της αριστερής σκέψης σ’ όλους τους τομείς της εγχώριας ζωής, από το 1974 μέχρι και σήμερα.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
