__article.jpg)
Οι τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις με την λαϊκή οργή να βράζει και την ΝΔ ουσιαστικά να σιγοντάρει την κυβέρνηση στην αντεθνική και αντιλαϊκή πολιτική που διεξάγει, οδηγεί κάποιους εκπροσώπους του συστήματος σε πολύ «προχωρημένες» σκέψεις αντιμετώπισης της αναπόφευκτης ανόδου της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, έτσι ώστε αυτή να μην καταστεί ανεξέλεγκτη.
Στο «Έθνος» της Πέμπτης, ο καθηγητής Διεθνών Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου, διετέλεσε στο παρελθόν διευθύνον στέλεχος εταιρείας στον χρηματοπιστωτικό τομέα και Διδάκτωρ Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Γιάννης Τσαμουργκέλης, κάτω από τον εύλογο τίτλο «1936, Μεταξάς! 2016 τι;» αρθρογραφεί υποστηρίζοντας κάποια πολύ ενδιαφέροντα (απ΄όλες τις απόψεις) πράγματα.
Μιλώντας, λοιπόν, για το ενδεχόμενο κυβέρνησης συνεργασίας από την υφιστάμενη Βουλή με την συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει στο «ζουμί» λέγοντας τα εξής: «Παράλληλα, η πρόταση για κυβέρνηση συνεργασίας από την υφιστάμενη Βουλή αφήνει εξ αντικειμένου ως αιχμή του αντιπολιτευτικού -δραχμικού- μπλοκ τη Χρυσή Αυγή που σίγουρα θα βρεθεί, συν τω χρόνω, δεύτερο κόμμα και πάντως με υψηλότερα ποσοστά στο εκλογικό σώμα των αγανακτισμένων - κοινό τόπο ψηφοθηρίας με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ποιος άραγε δεν βλέπει μια τέτοια προοπτική με τις μεγάλες ή μικρές πιθανότητές της; Ποιος δεν συνυπολογίζει αυτούς τους κινδύνους υιοθετώντας απλουστευτικές, αγαθές ή αβέλτερες προσεγγίσεις για το μέλλον της χώρας;
Ποιος δεν ανατρέχει στην ιστορία του Μεσοπολέμου, τις αλλεπάλληλες απόπειρες κυβερνήσεων συνεργασίας που επέφεραν σταδιακή απαξίωση του πολιτικού συστήματος, οδηγώντας τον κοινοβουλευτισμό στα χέρια του Μεταξά εν αναμονή των συνεννοήσεων βενιζελικών-αντιβενιζελικών για κυβέρνηση συνεργασίας. Σήμερα, η ημιμάθεια και η ανιστορικότητα δεν συνάδουν με την απαιτούμενη ελαχίστη ποιότητα κοινοβουλευτισμού.
Ακόμα περισσότερο, η εξουσιολαγνεία είναι κακός σύμβουλος για τη χάραξη πολιτικής σε μια από τις κρισιμότερες καμπές στην ιστορία του τόπου, όπως και η κύλιση σε εύπεπτες και απλουστευτικές συνθηματολογικές εκστομίσεις. Η μόνη λύση για τον τόπο είναι η αποχώρηση της κυβέρνησης και οι εκλογές που θα αναδείξουν μια νέα αμιγώς και ειλικρινώς ευρωπαϊκή κυβέρνηση. Αυτή η προοπτική συνδέεται με την επάνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση, εισπράττοντας τα όποια λάθη της νέας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και της κυβέρνησής της, όσο και από τη συσπείρωση των εναπομεινασών δυνάμεών της. Κυρίως όμως αναδεικνύει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ανάχωμα έναντι των προοπτικών συσπείρωσης των αγανακτισμένων στη Χρυσή Αυγή και τα άλλα ακροδεξιά μορφώματα, που θα είναι έτοιμα να υποστηρίξουν τη νέα μεταξική παράδοση της δημοκρατίας. Ας είμαστε λοιπόν όσο σοβαροί απαιτούν οι καιροί μας, ήτοι σοβαρότεροι».
Τι κρατάμε από το άρθρο του Τσαμουργκέλη, του οποίου ο φόβος για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι κάτι παραπάνω από φανερός; Καταρχάς, ότι η δημιουργία κυβέρνησης συνεργασίας θα οδηγήσει στα σίγουρα την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ στην δεύτερη θέση και με πολύ υψηλά ποσοστά. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον, όμως, έχουν τα όσα προτείνει ως «λύση» ο συστημικός αρθρογράφος της εξίσου συστημικής φυλλάδας.
Την διενέργεια εκλογών, το συντομότερο δυνατόν, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να καταστεί αντιπολίτευση και ταυτόχρονα να αναδειχθεί «σε ανάχωμα έναντι των προοπτικών συσπείρωσης των αγανακτισμένων στη Χρυσή Αυγή», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.
Όσο είναι ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ θα ενδυναμώνεται ολοένα και πιο πολύ, με αποτέλεσμα να αποτελέσει την επόμενη Αξιωματική Αντιπολίτευση, είτε με την δημιουργία κυβέρνησης συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ είτε με την άνοδό της στην δεύτερη θέση μέσω εκλογών αν αυτές αργήσουν κι άλλο.
Αυτά υποστηρίζει ο Τσαμουργκέλης, για αυτό άλλωστε προτείνει ως απαραίτητη και αναγκαία λύση την άμεση διεξαγωγή εκλογών όσο το δυνατόν πιο γρήγορα γίνεται, έτσι ώστε να προλάβουν στο εγγύς μέλλον την εκλογική εκτόξευση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ σε τέτοια ποσοστά, τα οποία θα αποτελέσουν εφιάλτη για το ανθελληνικό σύστημα και ελπίδα για τη Πατρίδα και τον Λαό.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
