Το ότι τα συνεχόμενα Μνημόνια όχι μόνο δεν βοήθησαν στο ελάχιστο την Χώρα μας να ορθοποδήσει, αλλά αντιθέτως την ώθησαν ακόμη περισσότερο στον βούρκο και στην καταστροφή, είναι κάτι το οποίο παραδέχονται ακόμη και εκείνοι οι ξένοι παράγοντες που κινούνται στην ζώνη της καπιταλιστικής οικονομίας.
Ομολογία αποτυχίας των Μνημονίων αποτελεί η τοποθέτηση του επιτρόπου Οικονομικών Πιέρ Μοσκοβισί με την οποία παραδέχεται ότι το ελληνικό χρέος αναμένεται να διαμορφωθεί στο 175% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) το 2020, ενώ στόχος του 2ου Μνημονίου ήταν να περιοριστεί το χρέος τη χρονιά εκείνη στο 120% του ΑΕΠ. Ο Γάλλος επίτροπος υιοθετεί το βασικό σενάριο στο οποίο κατέληξαν οι Ευρωπαίοι πιστωτές μας τον περασμένο Αύγουστο, στο πλαίσιο της κατάρτισης του τρίτου Μνημονίου.
Σύμφωνα με αυτό, «ο ελληνικός δείκτης χρέους προς ΑΕΠ το 2020 αναμένεται να φτάσει στο 175%» και για να περιοριστεί κοντά στο 120% του ΑΕΠ θα χρειαστεί να περάσει άλλη μια δεκαετία. Οι προβλέψεις αυτές απέχουν… έτη φωτός από τους στόχους του δεύτερου Μνημονίου για συγκράτηση του χρέους στο 120% του ΑΕΠ το 2020 και «αρκετά κάτω από το 110% του ΑΕΠ» το 2022, αποδεικνύοντας την παταγώδη αποτυχία της υφεσιακής μνημονιακής συνταγής.
Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Μοσκοβισί δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για δραστικές παρεμβάσεις, ώστε να μειωθεί το χρέος, καθώς σημειώνει ότι αρκετές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαθέτουν για την εξυπηρέτηση του χρέους τους (τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα) ποσοστό μεγαλύτερο του 12% του ΑΕΠ τους, που είναι η σημερινή αναλογία για την Ελλάδα.
Μάλιστα, προσθέτει ότι καταγράφονται ποσοστά που ξεπερνούν ακόμα και το 15% του ΑΕΠ, το οποίο έχει συζητηθεί ως πιθανό νέο κριτήριο βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Αποδεικνύεται, λοιπόν, για πολλοστή φορά ότι η λογική των Μνημονίων ταυτίζεται με την λογική της κινούμενης άμμου. Όσο περισσότερο, δηλαδή, κινείσαι μέσα σ΄αυτά τόσο περισσότερο βουλιάζεις μέσα στη δίνη των προβλημάτων που αυτά γεννούν με την παρουσία τους.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
