Την Δευτέρα, 21 Νοεμβρίου 2016, κατά την καθιερωμένη συνάντηση των μελών του Μετώπου Νεολαίας πραγματοποιήθηκε ομιλία με θέμα την εμβληματική μορφή του Ισπανού εθνικιστή Χοσέ Αντόνιο Πρίμο Ντε Ριβέρα, με αφορμή την επέτειο του θανάτου στις 20 Νοεμβρίου του 1936, όπου και πέρασε στο Πάνθεον των Ηρώων, όχι μόνο του Ισπανικού, αλλά και του Ευρωπαϊκού Εθνικισμού.
Γεννήθηκε στις 24 Απριλίου του 1903 σε μια εποχή ταραχώδη για την Ισπανία με την απώλεια της Κούβας, του Πόρτο Ρίκο και των Φιλιππινών. Είχε ευγενή καταγωγή, προερχόμενος από οικογένεια με μακρά στρατιωτική παράδοση. Ήταν γιος του Ισπανού στρατηγού και δικτάτορα Μιγκέλ Πρίμο Ντε Ριβέρα, που είχε ηγηθεί του στρατιωτικού κινήματος το 1923, αναλαμβάνοντας στην συνέχεια την διοίκηση της χώρας, υπό την αιγίδα του βασιλέως, μέχρι την πτώση του το 1930. Σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης και αργότερα υπηρέτησε μονοετή εθελοντική στρατιωτική θητεία στην «9η Ταξιαρχία Δραγόνων του Αγίου Ιωάννη» στο Ιππικό, στην Βαρκελώνη. Υπήρξε, πράγματι, μια έντονα πνευματική προσωπικότητα, ενώ είχε εντρυφήσει σε έργα φιλοσόφων και πολιτικών στοχαστών. Ήταν ένθερμος υποστηρικτής των πατροπαράδοτων αξιών και σφοδρός πολέμιος του φιλελευθερισμού, του καπιταλισμού και της πλουτοκρατίας.
Από το 1930 και μετά, ακολουθεί πολιτικός αναβρασμός και αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις, έως τις εκλογές της 19ης Νοεμβρίου του 1933, με την ισπανική δεξιά να γίνεται, σε θεωρητικό επίπεδο ουσιαστικά, ρυθμιστής των πολιτικών τεκταινόμενων. Την στιγμή αυτή, ο Χοσέ Αντόνιο Πρίμο Ντε Ριβέρα, παρακινούμενος από τα φλογερά πατριωτικά του αισθήματα και οραματιζόμενος μια μεγάλη, ενιαία και αδιαίρετη Ισπανία, μετατρέπεται σε καθοδηγητή των Ισπανών εθνικιστών, ιδρύοντας την «Ισπανική Φάλαγγα» («Falange Espanola»). Ένα ριζοσπαστικό, για την εποχή, πολιτικό κίνημα, ξεκάθαρα βασισμένο στην εθνικιστική ιδεολογία, το οποίο και εναντιώνεται με απαράμιλλη μαχητικότητα κατά της μαρξιστικής «δημοκρατίας». Ακολούθως, εκλέγεται βουλευτής στο Κάδιξ. Ωστόσο, το 1936 οι κομμουνιστές επικρατούν, εξαπολύοντας μια σφοδρή κόκκινη τρομοκρατία, με δολοφονίες, λεηλασίες και εμπρησμούς εκκλησιών.
Η «Ισπανική Φάλαγγα» βιώνει σκληρές διώξεις, με αποτέλεσμα να τεθεί εκτός νόμου στις 14 Μαρτίου του 1936. Κλείνουν γραφεία, απαγορεύεται η κυκλοφορία της εφημερίδας που εξέδιδε το κίνημα και ακολουθούν συλλήψεις μελών. Το φρόνημα και η πίστη του μέγα εμπνευστή και στυλοβάτη της Ιδέας, όμως, δεν κάμπτεται στιγμή. Συλλαμβάνεται με την κατηγορία ότι έσπασε τις σφραγίδες, με τις οποίες είχε κλείσει η κυβέρνηση τα κεντρικά γραφεία της «Φάλαγγας» στην Μαδρίτη και του επιβάλλεται μικρή ποινή φυλακίσεως, για να συλληφθεί και πάλι λίγο αργότερα, με την κατηγορία της οπλοκατοχής, όπου και φυλακίζεται στο φρούριο Αλικάντε.
Εν τω μεταξύ, ξεσπά το στρατιωτικό κίνημα του στρατηγού Φράνκο, με το γεγονός αυτό να στέκεται η αφορμή για την παραπομπή του Χοσέ Αντόνιο Πρίμο Ντε Ριβέρα σε λαϊκό δικαστήριο, από τους κομμουνιστές, με την κατηγορία του ιδεολογικού αρχηγού της στρατιωτικής εξεγέρσεως και της υποδαύλισης της «δημοκρατίας».
Σε αυτή την δίκη - παρωδία καταδικάζεται σε εις θάνατον ποινή δια τουφεκισμού και παραπέμπεται στο εκτελεστικό απόσπασμα στις 20 Νοεμβρίου του 1936, όντας μόλις τριάντα τριών ετών, αναφωνώντας περήφανα, μέχρι την ύστατη στιγμή, «ΘΑ ΜΑΣ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ! ΖΗΤΩ Η ΙΣΠΑΝΙΑ!».
Αντεπίθεση
