Σημαίνοντα στελέχη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου αλλά και πολιτικοί και μέσα ενημέρωσης της Γερμανίας θεωρούν επιτακτική την ανάγκη ενός νέου προγράμματος για την… διάσωση της ελληνικής οικονομίας. Ο Τζέρι Ράις εκ μέρους του ΔΝΤ αλλά και η γερμανική εφημερίδα Bild θεωρούν την υπογραφή και εφαρμογή ενός 4ου Μνημονίου για την Ελλάδα ως την ενδεδειγμένη επιλογή για να προχωρήσουν οι ελληνικές μεταρρυθμίσεις.
Η ανωτέρω είδηση μάλιστα, έρχεται σε μια περίοδο στην οποία η κυβέρνηση, η αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και τα μέσα μαζικής εξαπάτησης αποπροσανατολίζουν τον Ελληνικό Λαό, διασπείροντας φρούδες ελπίδες για την ελάφρυνση του χρέους, ελπίδες οι οποίες αποτίθενται στον αμερικανό Πρόεδρο Ομπάμα και στο προγραμματισμένο για τα μέσα Νοεμβρίου ταξίδι του στην Ελλάδα.
Πρόκειται σαφώς, για σπασμωδικές κινήσεις αποπροσανατολισμού. Τόσο το ζήτημα του χρέους όσο και η φαρσοκωμωδία των τηλεοπτικών αδειών βρίσκονται τεχνηέντως στην κορυφή της επικαιρότητας, με τους υπουργούς Φίλη και Πολάκη σε ρόλο μπαλαντέρ, να δημιουργούν ζητήματα προκαλώντας την λαϊκή αντίδραση ώστε να συνεχίζεται ανεμπόδιστα η δρομολόγηση εξελίξεων σε θέματα σοβαρότατα, τα οποία άπτονται του εθνικού ενδιαφέροντος. Κι ενώ οι γελωτοποιοί της κυβέρνησης και του υπόλοιπου «δημοκρατικού» τόξου ερίζουν τάχα για τον Πολύδωρα, τον Πολάκη και τον Φίλη, οι ίδιοι οι ξένοι αποκαλύπτουν πως έχει ανοίξει η συζήτηση για ένα νέο Μνημόνιο, καθώς και το τρίτο απέτυχε στους στόχους του!
Μόλις λίγους μήνες πριν, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους για την αναγκαιότητα του τρίτου Μνημονίου, ισχυριζόμενοι πως τα θετικά για την οικονομία αποτελέσματα θ’ αρχίσουν να φαίνονται στο 2ο εξάμηνο του έτους 2016. Το 2016 εντούτοις βαίνει στο τέλος του, αλλά τα υποτιθέμενα οφέλη για την ελληνική οικονομία ούτε φάνηκαν, ούτε πρόκειται να φανούν.
Τι έχει εν τέλει συντελεστεί; Η συντριπτική σχεδόν αποβιομηχάνιση της χώρας, η καταστροφή της αγροτικής παραγωγής και η συντήρηση ή και ενίσχυση ακόμα του δημόσιου τομέα. Διότι τούτο το Κράτος είναι κατεξοχήν κομματικό και οι πολιτικάντηδες έχουν κάθε λόγο να το υπερασπίζονται.
Η Ελλάς σήμερα, δεν είναι χώρα αγροτική, πολύ δε περισσότερο, δεν είναι χώρα βιομηχανική. Η παροχή υπηρεσιών είναι ο κλάδος εκείνος της οικονομίας ο οποίος κυριαρχεί στην χώρα μας. Και τούτο φυσικά, είναι κεντρική πολιτική απόφαση, η οποία αφορά το δούναι και λαβείν των κομμάτων εξουσίας με τους ψηφοφόρους τους. Είναι απόφαση που βολεύει κόμματα, κομματικούς στρατούς αλλά και τους διεθνείς τοκογλύφους οι οποίοι γαντζώθηκαν στις σάρκες της Πατρίδος μας και δεν θα φύγουν αν δεν ρουφήξουν και την τελευταία σταγόνα ελληνικού αίματος. Συνιστά όμως ανεπιφύλακτα -καθώς αποδεικνύεται χρόνο με το χρόνο- την θανατική καταδίκη του Έθνους και συνεπώς του ίδιου του Λαού μας.
Το τρίτο Μνημόνιο υπογράφτηκε αντίθετα στη θέληση του Ελληνικού Λαού, υπό συνθήκες τρομοκρατίας, με κλειστές τράπεζες και capital controls. Έχοντας τούτο υπόψη, δυνάμεθα να φανταστούμε το πλαίσιο που θα διαμορφωθεί, προκειμένου να καλλιεργηθεί στο Λαό μας η πεποίθηση της αναγκαιότητας ενός νέου Μνημονίου. Πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή κατά την οποία ο διεθνής παράγων υποστηρίζει πως το Κυπριακό βαίνει πως οριστική λύση, ενώ επιπλέον η Τουρκία εκφράζει ανοιχτά τις διεκδικήσεις της επί των νησιών του Αιγαίου και της Θράκης.
Εκείνοι οι οποίοι έπεσαν θύματα της καθεστωτικής προπαγάνδας, η οποία μιλούσε και εξακολουθεί να μιλά για λαϊκισμό της Χρυσής Αυγής, οφείλουν να δουν επιτέλους την πραγματικότητα: η Πατρίδα ξεπουλιέται κομμάτι-κομμάτι και κάθε παραγωγική δομή ικανή να συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη, εκριζώνεται.
Λαϊκισμός λοιπόν, είναι να ισχυρίζεται κάποιος πως τα χειρότερα πέρασαν. Στην πραγματικότητα, η μνημονιακή Τυραννία γίνεται ολοένα και πιο βάρβαρη και θα συνεχίζεται όσο ο Λαός μας θα το επιτρέπει. Το τέλος της ανοχής είναι άμεσα συνδεδεμένο με την γιγάντωση της Χρυσής Αυγής, της μοναδικής πολιτικής δύναμης που προασπίζεται τα εθνικά συμφέροντα και τα απαράγραπτα δικαιώματα του Ελληνικού Λαού.
Ευάγγελος Καρακώστας
