Το ΔΝΤ και η Γερμανία με τον μανδύα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δάνεισαν την Ελλάδα γνωρίζοντας πολύ καλά εξ αρχής ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να αποπληρώσει αυτό το επαχθές χρέος ακόμη και με απάνθρωπη λιτότητα. Στην πραγματικότητα αυτός ο δανεισμός με την δικαιολογία της αποσόβησης μιας χρεωκοπίας θα άνοιγε την κερκόπορτα του πλιάτσικου στην Εθνική περιουσία για τους Γερμανούς και στον έλεγχο των Ελληνικών υδρογονανθράκων για το ΔΝΤ.
Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΛΣΤΑΤ) η Ελληνική οικονομία το 2016 έκλεισε με ύφεση. Αρχικά η ΕΛΣΤΑΤ είχε εκτιμήσει και πάλι ύφεση κατά 0,5% και για το πρώτο τρίμηνο του 2017 αλλά μετά αναθεώρησε και δήλωσε πανηγυρικά ότι η οικονομία παρουσίασε ανάκαμψη κατά 0,4%. Φυσικά αυτή η διαπίστωση δεν έχει καμία σημασία όταν παρατηρήσουμε ότι το συνολικό ύψος του Εθνικού Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ), δηλαδή η συνολική παραγωγική δύναμη της Ελλάδος, είναι σε ελεύθερη πτώση από την αρχή των μνημονίων στην Ελλάδα, όπου έχει κατρακυλήσει από τα 226 δισ. ευρώ το 2010, στα 175,6 δισ. ευρώ το 2015 και στα 174,4 δισ. ευρώ το 2016.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι οι τοκογλύφοι-δανειστές πιέζουν για πρωτογενές πλεόνασμα της ετήσιας τάξεως του 3,5% έτσι ώστε να μην διοχετεύονται πόροι για την λειτουργία ενός κοινωνικού κράτους αλλά να εξασφαλίζεται η αποπληρωμή του επαχθούς δανείου και των τόκων του. Χαρακτηριστικά τον ερχόμενο Ιούλιο είναι προγραμματισμένη η μεγαλύτερη πληρωμή χρέους αυτού του χρόνου της τάξεως των περίπου 7,4 δισ. ευρώ (€6,6 δισ. για την πληρωμή χρεολυσίων και €0,8 δισ. για την πληρωμή τόκων) σύμφωνα με σχετική έκθεση της Eurobank.
Επίσης, οι τοκογλύφοι-δανειστές με δεκανίκια τους τον Τσίπρα και τον Μητσοτάκη διαλαλούν ότι περιμένουν την ανάκαμψη της οικονομίας της Ελλάδος. Όμως οι δανειστές γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί σε καμία περίπτωση, ειδικά με την επιβολή από αυτούς τους ίδιους της αυστηρότατης λιτότητας και μέγγενης στην οικονομική ανάπτυξη.
Βέβαια αυτά τα χρήματα των "σωτήριων" δανείων δεν διέσωσαν την Ελλάδα αλλά τις ξένες τράπεζες που είχαν τότε έκθεση στα ελληνικά ομόλογα. Όμως για να βρεθούν χρήματα για την αποπληρωμή αυτών των δανείων, που τονίζεται πάλι ότι δεν κατέληξαν στο ελληνικό δημόσιο, επιβλήθηκε μια εξαιρετικά σκληρή λιτότητα, όπως μείωση μισθών, συντάξεων, και υγειονομικής περίθαλψης. Και φυσικά κανένα πρόγραμμα λιτότητας με τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα δεν έχει βοηθήσει ποτέ μια οικονομία να ανθήσει, τουναντίον την έχει αποδεδειγμένα συρρικνώσει και καταστρέψει.
Άρα οι ξένοι τοκογλύφοι δανείζουν μια Ελλάδα που δεν μπορεί να αποπληρώσει αυτά τα ποσά. Για ποιο όμως λόγο συνεχίζεται αυτή η παράδοξη χρηματοδότηση;
Η απάντηση είναι ότι ενώ η Γερμανία δάνεισε την Ελλάδα με την δικαιολογία της αποσόβησης της χρεοκοπίας μιας χώρας της Ευρωζώνης, ο πραγματικός λόγος ήταν για να μπορέσουν να βρουν την ευκαιρία οι γερμανοί να υφαρπάξουν την Εθνική Περιουσία χωρίς μεγάλη αντίδραση. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το ΤΑΙΠΕΔ, το Υπερταμείο Ξεπουλήματος (Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας), η ανεξάρτητη αρχή Εισπρακτικής Εταιρίας Ελλήνων Φορολογούμενων ΑΑΔΕ, το κόλπο της Fraport στα αεροδρόμια και το επερχόμενο ξεπούλημα της ΕΛΒΟ που πάλι ένας υποψήφιος "επενδυτής" είναι μια γερμανική εταιρία, η Krauss-Maffei. Από την άλλη πλευρά το ΔΝΤ δάνεισε την Ελλάδα για να έχει λόγο στην μοιρασιά των υδρογονανθράκων που εδώ και πολλές δεκαετίες δεν γινόταν ούτε μια έρευνα, ενώ ξαφνικά στην εποχή των μνημονίων ανακαλύφθηκε η ύπαρξη κοιτασμάτων και στο Ιόνιο και στην Κρήτη.
Επίσης χαρακτηριστικές ήταν το 2009 οι δηλώσεις του ανθέλληνα Γιωργάκη Παπανδρέου στις Βρυξέλλες ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει πετρέλαιο, ενώ στα τέλη του 2011 που το ΔΝΤ άρχισε να εποφθαλμιά σοβαρά το Ελληνικό πετρέλαιο ο ΓΑΠ ανακοίνωνε περιχαρής την έναρξη των ερευνών για υδρογονάνθρακες στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης.
Τώρα το θέμα είναι ότι αυτό το τεράστιο δάνειο για την Ελλάδα δημιουργήθηκε μέσω μιας επαχθούς διαδικασίας, άρα δεν έχει δημιουργηθεί για λόγους που εξυπηρετούν τα Εθνικά συμφέροντα, άρα δεν πρέπει να είναι εκτελέσιμο. Αναλυτικά αυτή η δόλια διεργασία βασίζεται σε δύο πυλώνες. Ο πρώτος πυλώνας είναι η εξόγκωση του εξωτερικού χρέους σε πολύ υψηλά επίπεδα αναλογικά με το ΑΕΠ και ο δεύτερος είναι η ύπαρξη μιας δωσίλογης κυβέρνησης που να μπορεί να συναινεί καταλλήλως στην παραπάνω συντήρηση του μεγάλου εξωτερικού χρέους.
Για την απόδειξη του παραπάνω επιχειρήματος αρκεί μόνο η ιχνηλάτηση των απεχθών δανειακών συμβάσεων από το 1824 έως σήμερα. Το αρχικό χρέος των δανείων του Αγώνα διογκώθηκε και αναχρηματοδοτήθηκε έως και την πτώχευση του 1932 με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Περαιτέρω πιέσεις για την επανέναρξη των πληρωμών του επαχθούς εξωτερικού χρέους της Ελλάδος δεν εισακούστηκαν από την Εθνική Κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά (1936-1941), που αρνήθηκε την αποπληρωμή του για λόγους προστασίας του Ελληνικού Έθνους.
Όμως στις αρχές της δεκαετίας του '60 με πρωθυπουργό τον Γ. Παπανδρέου και υπουργό οικονομικών τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, που είχε και το θράσος να μας προειδοποιήσει το 1994 για μια πιθανή επέμβαση του ΔΝΤ στην οικονομία της Ελλάδος, έγινε επαναφορά των προπολεμικών διαγραμμένων χρεών με περίοδο αποπληρωμής τα 42 με 45 έτη. Δηλαδή μέχρι και το 2009 πλήρωνε η Ελλάδα για τα παράνομα χρέη που αναγνώρισε ο Μητσοτάκης ο αρχαιότερος.
Σήμερα η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωπαϊκή νομισματική ένωση και άρα το οποιοδήποτε χρέος της θα έπρεπε να διευθετηθεί κατευθείαν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), όπως εάν είχαμε μια Ελληνική Κεντρική Τράπεζα. Δεν είναι παράδοξη ή ριζοσπαστική η ιδέα ότι η ΕΚΤ θα έπρεπε να εκδώσει παραπάνω ευρώ και να πληρώσει άμεσα τους δανειστές πάντα για αυτό το ποσό του δανείου που είναι νόμιμο. Όμως αυτό αντιτίθεται στα σχέδια των διεθνών τοκογλύφων που θέλουν χρησιμοποιήσουν το χρέος ως ένα τακτικό όπλο υβριδικού πολέμου με σκοπό την πλήρη υποδούλωση και περαιτέρω διάλυση της Ελλάδος με απώτερο σκοπό την "πλήρη ευρωπαϊκή ενσωμάτωση". Και άλλωστε η ΕΚΤ ελέγχεται πλήρως από την Γερμανία, είναι και οι δύο δανειστές της Ελλάδος.
Συμπερασματικά, το εξωτερικό δάνειο της Ελλάδος είναι απεχθές, δηλαδή παράνομο, επειδή μόνο ένα μικρό μέρος του έχει καταλήξει στα Ελληνικά δημόσια ταμεία, άρα έχει χρησιμοποιηθεί για εθνικούς σκοπούς. Χρειάζεται μια Εθνική Κυβέρνηση του Λαϊκού Σύνδεσμου Χρυσή Αυγή, ώστε να προχωρήσει στην καταγγελία, τον λογιστικό έλεγχο και τελικά στην απαλλαγή από το παράνομο δημόσιο χρέος.
