«ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ»
«Οι εβραίοι είναι φυσικά με τις Δημοκρατίες. Γιατί με άλλο σύστημα δεν ημπορούν να επικρατήσουν. Είναι λίγοι, καπιταλισταί και διεθνισταί» Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ
Τα κατωτέρω αποσπάσματα φανερώνουν ΟΛΟΚΑΘΑΡΑ τις σκέψεις του Ι. ΜΕΤΑΞΑ για την Δημοκρατία. Προέρχονται από το βιβλίο: «ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ Ι. ΜΕΤΑΞΑ».
-«Αν εξετάσουμε καλά-καλά τι θα πη Δημοκρατία στην Αμερική και εις τας Δυτικάς δυνάμεις βρίσκουμε ότι πρόκειται περί του φιλελευθερισμού, δηλαδή του κοινοβουλευτικού λιμπεραλισμού. Γιατί αλλιώς τι εννοούνε με τη λέξη Δημοκρατία; Αυτή λοιπόν η Δημοκρατία – DEMOKRACY – είναι το παιδί του καπιταλισμού. Είναι το όργανο με το οποίο ο καπιταλισμός κυριαρχεί επάνω στη λαϊκή μάζα. Είναι το όργανο με το οποίο κατορθώνει ο καπιταλισμός να παριστάνη την θέληση του ως λαϊκή θέληση.
Αυτό το είδος της Δημοκρατίας χρειάζεται εκλογές καθολικής μυστικής ψηφοφορίας, άρα οργανωμένα κόμματα, και συνεπώς μεγάλα κεφάλαια. Χρειάζεται για τον ίδιο λόγο εφημερίδες άρα μεγάλα κεφάλαια. Επομένως μόνον οι κάτοχοι του μεγάλου κεφαλαίου ή τα όργανά τους μπορούν να κάμουν τέτοιους αγώνες. Άνθρωποι ή και ομάδες ανθρώπων χωρίς κεφάλαια όσο μεγάλα κι αν είναι τα ιδανικά που υπερασπίζονται είναι προορισμένοι να χάσουν. Όταν δεν έχει κανείς τις εφημερίδες τότε μορφώνει και την κοινή γνώμη, όπως θέλει. Και αν ακόμη υπερασπίζεται πράγματα που γυμνά θα τα απεστρέφετο ο λαός, τα σκεπάζει με τέτοια δημοσιογραφικά ρούχα ώστε να τα καταπίνη ο λαός. Ή και αν δεν τα καταπίνη, βάζει τις εφημερίδες να γράφουν πως τα κατάπιε. Και τότε ο καθένας πιστεύει ότι όλοι οι άλλοι τα κατάπιαν. Και υποτάσσεται κι αυτός.
Λοιπόν η Δημοκρατία είναι το μονογενές και το γνήσιο παιδί του καπιταλισμού και το όργανό του που επιβάλλει την θέλησί του κάνοντάς την να φαίνεται ως η λαϊκή θέλησι. Από την άλλη μεριά ο καπιταλισμός, για να συσσωρεύση τα κεφάλαια στα χέρια εκείνων, που τον εκπροσωπούν, και να κάμη όλον τον άλλο κόσμο σκλάβους του – μα σκλάβους που να νομίζουν πως είναι ελεύθεροι – έχει ανάγκη της ελευθέρας οικονομίας και του περιορισμού του κράτους από κάθε επέμβασι εις την οικονομία της κοινωνίας. Και αν πάλι που και που, του χρειάζεται καμμιά επεμβασούλα, πάλι πρέπει η μηχανή του κράτους να είναι στα χέρια του , ώστε η επέμβασι, πάντα όσο το δυνατό μικρότερη, να είναι προς όφελός του.
Κράτη στα οποία επικρατεί η διευθυνόμενη οικονομία, και τέτοια είναι τα ολοκληρωτικά, δεν συμφέρουν στον καπιταλισμό. Γιατί μέσα σε τέτοια κράτη δεν είναι δυνατή η εκμετάλλευσι του συνόλου του λαού από τους εκπροσώπους του καπιταλισμού. Ούτε τον τύπο μπορεί να έχη ο καπιταλισμός στα χέρια του, ούτε την κοινή γνώμη να διευθύνη κατά τα συμφέροντά του, ούτε με κομματικές μανούβρες να αναποδογυρίζη ότι δεν τον συμφέρει, ούτε με εκλογές να γίνεται κύριος της κρατικής μηχανής. Τέτοια κράτη μπορεί να είναι λαϊκώτατα, και να κυριαρχή μέσα σε αυτά το καθαρό λαϊκό συμφέρον. Αλλά ο καπιταλισμός τα ονομάζει τυραννίες – φασιστικές, χιτλερικές, κ.τ.λ.- ονομάζει δε Δημοκρατία, τα κράτη που στο σύστημά τους επικρατεί αυτός και ξεγελάει τον μικρό κόσμο, με τις λέξεις. Την κυριαρχία του την ονομάζει Δημοκρατία. Το σύστημά του το πολιτικό που επιβάλλεται το ονομάζει λιμπεραλισμό, φιλελευθερία.
Οι εβραίοι είναι φυσικά με τις Δημοκρατίες. Γιατί με άλλο σύστημα δεν ημπορούν να επικρατήσουν. Είναι λίγοι, καπιταλισταί και διεθνισταί.
-Όταν ελευθερώθηκε η Ελλάς, το πρώτο που εσκέφθηκε να κάμη, ήτο ένα εθνικό κράτος. Ο πρώτος κυβερνήτης αυτού του τόπου, αυτό και μόνο εσκέφθηκε, πώς να κάμη εθνικό κράτος. Αλλά τότε, είτε διότι η μοίρα αυτού του τόπου ήταν δυσμενής δι ΄ ημάς, είτε διότι αι ιδέαι αι οποίαι ημπορεί να ήσαν ακόμη καλαί δι ΄ αυτήν – μολονότι εκ των υστέρων απεδείχθη ότι ούτε δι ΄ αυτήν ήσαν καλαί - επέδρασαν εις τον τόπον μας, και αντί να κάμουν τότε ένα καθ΄εαυτό Ελληνικό κράτος, έκαμαν το κομματικό κράτος. Είπον τότε: Η κυβέρνησις αυτού του τόπου θα είναι το κόμμα, και αμέσως διαιρεθήκαμε οι Έλληνες, διότι αμέσως έγιναν τόσα κόμματα όσα ημπορεί να φαντασθή κανείς, με ονόματα ξένα και περίεργα, Ρωσικά, Αγγλικά, κ.λ.π. και το κάθε κόμμα απέβλεπε εις τον εαυτόν του, απέβλεπε εις το πώς θα πάρη την εξουσίαν όπως- όπως, δια να ευχαριστήση τους οπαδούς του και πως μόνον να πολεμήση τους εχθρούς του. Και έτσι οι Έλληνες αλληλοσπαρασσόμεθα μεταξύ μας και όσο παρουσιάζετο η έξαψις των παθών, τόσο περισσότερο αλληλοσπαρασσόμεθα μεταξύ μας. Διά το κόμμα Έλληνες δεν ήσαν άλλοι, παρά οι οπαδοί του. Μόνον οι οπαδοί του κόμματος ημπορούσαν να αποβλέπουν, όχι μονάχα εις απόδοσιν στοιχειώδους δικαιοσύνης, αλλά εις προνόμια εις βάρος των άλλων. Οι άλλοι δεν ήσαν Έλληνες. Η κομματική διαφθορά, η κοινωνική διαφθορά και η διοικητική διαφθορά είχαν αποσυνθέσει τελείως τον τόπον.
Και εκ της αποσυνθέσεως αυτής, επωφελήθη ο κομμουνισμός, ο οποίος δεν εζήτει παρά πώς να ανατρέψη το κράτος και την κοινωνίαν, και ο οποίος εχώθη παντού, μέσα εις τα σχολεία, εις τον στρατόν, τους εργάτας, τους αγρότας και εις σπίτια ακόμη. Επαναστάτησε και τα παιδιά ακόμη εναντίον των γονέων τους.
-Αι αρχαίαι Αθήναι, ασφαλώς δεν απετέλουν το πολιτικόν ιδεώδες της αρχαίας Ελλάδος. Θα πρέπει λοιπόν να θεωρούμε τας αρχαίας Αθήνας, ως την υπάτην μορφήν κοινωνίας καλλιτεχνικής, να στραφώμεν δε όλοι μας, όσον αφορά τα πολιτικά εθνικά ιδεώδη, προς την Σπάρτην και την Μακεδονίαν. Προς την Σπάρτην η οποία ήρχισε το έργον της πολιτικής ενώσεως και της πολεμικής επικρατήσεως του αρχαίου Ελληνισμού, και προς την Μακεδονίαν, η οποία ετελείωσε το έργον τούτο.
-Ο κοινοβουλευτισμός επί δεκαετηρίδας αντεπροσώπευε τα συμφέροντα μιας πολιτικής ολιγαρχίας, αντεπροσώπευε τα συμφέροντα του φεουδαρχισμού, ο οποίος δια του συστήματος τούτου, επεκάυησεν επί του τραχήλου του Ελληνικού Λαού. Επειδή είχαν ανάγκη από κόμματα, και κόμματα δεν έδιδεν ο τόπος, διότι δεν έβγαιναν από την φυσικήν ανάγκην του τόπου, τα εδημιούργησε τεχνητώς, και τα έδωσε ονόματα παράδοξα. Και επειδή δεν ημπορούσαν να προέλθουν τα κόμματα αυτά από διαφόρους ιδεολογίας, διότι η ιδεολογία των Ελλήνων είναι μια και η αυτή δι΄ όλους τους Έλληνας, εδημιούργησαν ως τρόπον παραγωγής των κομμάτων, τα ατομικά συμφέροντα των πολιτών, εξάπτοντα τα μεν εις βάρος των δε. Και ενώ τίποτε δεν διήρει τους Έλληνας, ευρέθησαν αιφνιδίως διησημένοι εις τας πόλεις και εις το τελευταίο χωριό, εις βάρος της εθνικής προπαρασκευής.
-Η βουλή, πολίται της Ελλάδος, είχε μεταβληθή σε αίθουσα όπου, δυστυχώς, τα ιερώτερα της Πατρίδος είχαν καταντήσει αντικείμενον κομματικών συμβιβασμών. Μέσα σε καπνούς, σε καφέδες και τρομακτική αδιαφορία, μέσα σε μια αηδή κατάσταση προσεφέροντο τα πολυτιμώτερα της Ελλάδος. Όσοι από σας είχατε την κακή τύχη να παρευρεθήτε ποτέ σε συνεδρίασι της βουλής, μη μου πήτε ότι δεν φύγατε αηδιασμένοι από την κατάστασή της.
Μάλιστα πολίται της Ελλάδος, είχε σαπίσει ο κοινοβουλευτισμός. Μαζί με το γήρας του προσετέθη και η μετάγγισις του κομμουνιστικού αίματος και του έφερε μια ώρα αρχύτερα τον θάνατό του.
-Μια φιλοσοφία παράδοξος εις το τέλος του 19 αιώνος, εφαντάσθη από έναν ρομαντισμόν της εποχής εκείνης, ότι αι κοινωνίαι αποτελούνται από ομάδας. Ο κάθε άνθρωπος δεν είναι μόνος του. Εκτελεί μιαν εργασίαν, και μαζί με άλλους ανθρώπους, οι οποίοι εκτελούν την αυτήν εργασίαν και έχουν τα αυτά συμφέροντα και τας αυτάς σκέψεις αποτελεί εν σύνολον. Δι ΄αυτό το κράτος, πρέπει να είναι εθνικόν. Τότε δι΄ αυτού κυβερνάται ολόκληρον το Έθνος».
Αυτός ήταν ο Ιωάννης Μεταξάς. Ο Στρατιωτικός, ο Πολιτικός μα πάνω από όλα ο Ηγέτης που άλλαξε το ρου της Ιστορίας, όχι μόνο της Ελλάδος αλλά του κόσμου όλου. Αυτός ήταν ο Ιωάννης Μεταξάς ο οποίος παρέλαβε ένα ράκος, ένα τέλμα, ένα μηδενισμό και κατόρθωσε να διαγράψει, να θεμελιώσει, να οικοδομήσει ένα πραγματικά Ελληνικό κράτος το οποίο, εάν δεν είχε πράγματι
πνευματικό περιεχόμενο, ουδέποτε θα μπορούσε να φτάσει στο «ΟΧΙ» της 28ης Οκτωβρίου. Αυτός ήταν ο Μεταξάς ο οποίος οδήγησε ένα Λαό στην πιο απίστευτη Νίκη, ο οποίος έδωσε και εξακολουθεί να δίνει παράδειγμα ανεκτίμητο και καρποφόρο στους ελεύθερους ανθρώπους όλου του κόσμου, ο οποίος ξυπνάει ακόμη και σήμερα κοιμισμένες δυνάμεις και δημιουργεί νέες μέσα σε μια εκπληκτική ανάταση της Ελληνικής Ψυχής. Αυτός ήταν ο Ιωάννης Μεταξάς που με βάθρο του το Πνεύμα, την Αξία, την Αρετή και τη Σοφία έγινε Εθνικός Θρύλος.
Όσο και αν προσπαθούν οι κάπηλοι πολιτικάντηδες της Ιστορίας να τον κατηγορήσουν και όσο μερικοί κομμουνιστοδήμαρχοι αφαιρούν από τις πλατείες και τις οδούς το όνομά του, στα Στενά του Καλπακίου και του Ρούπελ θα παραμένουν οι ανδριάντες του όπως στις Θερμοπύλες ο ανδριάντας του Σπαρτιάτη Πολεμιστή και στο Ρούπελ η στήλη του Βουλγαροκτόνου. Το πιο σημαντικό όμως μέρος στο οποίο θα παραμένει για πάντα ο «μπάρμπα- Γιάννης» είναι στην Ψυχή και στη Συνείδηση της Ελληνικής Φυλής μας.
Οι φράσεις του που παραθέσαμε είναι λόγοι χθεσινοί… μα πόσο αλήθεια αγγίζουν το σήμερα..! Οι λόγοι του είναι κάτι περισσότερο… είναι κάλεσμα και μας φωνάζουν…
« Σήκω πάνω Ελληνική Νεολαία. ΠΑΤΡΙΣ μας είναι η ΕΛΛΑΣ. Δεν ημπορείτε να είσθε ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ παρά ΕΛΛΗΝΕΣ και ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ εις ΟΛΗΝ σας την ΖΩΗΝ. Η ΕΛΛΑΣ είναι η ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΝΑ ΟΛΩΝ μας. ΕΙΣΘΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ της, το αίμα της είναι μέσα εις τις ΦΛΕΒΑΣ σας, η ΨΥΧΗ της είναι μέσα στην ΨΥΧΗ σας. ΣΕΙΣ οι ΙΔΙΟΙ, ΑΓΟΡΙΑ και ΚΟΡΙΤΣΙΑ, ΕΙΣΘΕ η ΕΛΛΑΣ. ΟΤΑΝ ΑΓΑΠΑΤΕ την ΕΛΛΑΔΑ ΑΓΑΠΑΤΕ τον ΕΑΥΤΟ σας».
Ελένη Ευαγγ. Κλαπανάρα
Τ.Ο Τρικάλων
