Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Η εφαρμογή του «Πέμπτου Πρωτοκόλλου» στην Ελλάδα της Μνημονιακής Χούντας


Άρθρο του Π.Παναγόπουλου για την εφημεριδα ΕΜΠΡΟΣ

Πολλά έχουν γραφτεί για τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών». 
Πολλές οι αμφισβητήσεις για το «ρόλο» τους, για την «γνησιότητα» τους, για το ποιοι τα έγραψαν, εκείνο όμως που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς είναι το γεγονός ότι η «Μαύρη αυτή Βίβλος» που ήρθε στο φως πριν από περίπου 150 χρόνια περιγράφει με εξαιρετική ακρίβεια όλα τα εφιαλτικά γεγονότα που συμβαίνουν όχι μόνον σήμερα, αλλά εδώ και αρκετά χρόνια στον πλανήτη.

Στην πάροδο των χρόνων, έγινε φανερό ακόμα και για τους πιο δύσπιστους, ότι τα εφιαλτικά «Πρωτόκολλα» αποτελούν το «εγχειρίδιο» οδηγιών για την επιβολή της πιο ανελέητης δικτατορίας που έχει ποτέ γνωρίσει ο κόσμος ετούτος, και η οποία ονομάζεται πλέον «Παγκοσμιοποίηση».

Αξίζει να δούμε κάποια αποσπάσματα από το «Πέμπτο Πρωτόκολλο» (συνολικά είναι 24), μέσα στο οποίο περιγράφονται επακριβώς όλα αυτά που συμβαίνουν τα τελευταία 5 χρόνια στην Ευρώπη, αλλά ειδικά αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα σήμερα!

Πρωτόκολλο Πέμπτο

«Ποια μορφή διοικήσεως μπορεί κανείς να δώσει σε κοινωνίες, στις οποίες η διαφθορά εισχώρησε παντού, στις οποίες δε φτάνει κανείς στον πλούτο παρά μόνο μέσω εκείνων των ικανών εκπλήξεων, που είναι ψευτολωποδυσίες, στις οποίες βασιλεύει η ακολασία των ηθών και η ηθική δε συγκρατείται παρά μόνο με τιμωρίες και με σκληρούς νόμους και όχι με εκούσια παραδεκτές αρχές, στις οποίες τα αισθήματα της Πατρίδας και της Θρησκείας καταπνίγονται από κοσμοπολίτικες δοξασίες;

Ποια μορφή Κυβερνήσεως να δώσει κανείς σ’ αυτές τις κοινωνίες εκτός από την αυταρχική μορφή, την οποία θα περιγράψω παρακάτω; 

Θα κανονίσουμε μηχανικά τις πράξεις του πολιτικού βίου των υπηκόων μας με νέους νόμους. Οι νόμοι αυτοί θα καταργήσουν μία προς μία όλες τις πάρα πολύ μεγάλες ελευθερίες, οι οποίες χορηγήθηκαν από τους Χριστιανούς, και η βασιλεία μας θα εκδηλωθεί με έναν αυταρχισμό τόσο επιβλητικό, ώστε να είναι σε θέση σε κάθε χρόνο και τόπο να φιμώσει τους Χριστιανούς, οι οποίοι θα θελήσουν να μας κάνουν αντιπολίτευση και θα είναι δυσαρεστημένοι.

Όταν ο λαός θεωρούσε τα βασιλικά πρόσωπα ως μια καθαρή απόρροια της Θείας Θελήσεως, υποτασσόταν χωρίς ψίθυρο στην απολυταρχία των βασιλιάδων. 
Αλλά από την ημέρα που έχουμε υποβάλλει στους ανθρώπους την ιδέα των ατομικών τους δικαιωμάτων, θεώρησαν τα βασιλικά πρόσωπα ως απλούς θνητούς. 
Το «ελέω Θεού» έπεσε από το κεφάλι των βασιλιάδων, αφού τους αφαιρέσαμε την πίστη τους προς το Θεό. Η εξουσία μεταφέρθηκε στο δρόμο, δηλ. σ’ έναν τόπο δημόσιο, και έτσι εμείς την κυριεύσαμε.

Οι δυνάμεις δε μπορούν να συνάψουν ούτε την πιο ασήμαντη συμφωνία χωρίς να παίρνουμε εμείς μέρος σ’ αυτή.

Η επιστήμη της πολιτικής οικονομίας, που επινοήθηκε από τους σοφούς μας, μας δείχνει από πολύ καιρό το ακατανίκητο γόητρο του χρυσού.

Το κεφάλαιο, για να έχει τα χέρια ελεύθερα, οφείλει να πετύχει το μονοπώλιο της βιομηχανίας και του εμπορίου. Αυτό ακριβώς πραγματοποιεί συνεχώς ένα αόρατο χέρι σε όλα τα μέρη του κόσμου.

Το μεγαλειώδες πρόβλημα της Κυβερνήσεώς μας είναι να εξασθενίζουμε το δημόσιο φρόνημα μέσω της κριτικής, να κάνουμε τους λαούς να χάνουν την συνήθεια να σκέπτονται, γιατί η σκέψη δημιουργεί την αντιπολίτευση, να μετατρέπουμε τις δυνάμεις της σκέψης σε ρητορικές αψιμαχίες.

Θα οικειοποιηθούμε τη φυσιογνωμία όλων των κομμάτων, όλων των τάσεων και θα τις διδάξουμε στους ρήτορές μας, που θα μιλάνε τόσο πολύ, ώστε όλος ο κόσμος θα απαυδήσει ακούγοντάς τους.

Για την εξασφάλιση της κοινής γνώμης στα χέρια μας, πρέπει να την κάνουμε περίπλοκη, εκφράζοντας από διάφορα μέρη και για πολύ χρόνο τόσες αντιφατικές γνώμες, ώστε οι Χριστιανοί θα χαθούν στο τέλος μέσα στο λαβύρινθό τους και θα πιστέψουν τελικά ότι αξίζει πολύ καλύτερα να μην έχει κάποιος καμία γνώμη στην πολιτική. 

Αυτά είναι ζητήματα που η κοινωνία δεν πρέπει να γνωρίζει. Δεν επιτρέπεται να τα γνωρίζει εκτός από εκείνον, ο οποίος τη διευθύνει. Αυτό είναι το πρώτο μυστικό.

Θα κουράζουμε τόσο πολύ τους Χριστιανούς μ’ αυτή την ελευθερία, ώστε θα τους εξαναγκάζουμε να μας προσφέρουν μια διεθνή εξουσία, η διάταξη της οποίας θα είναι τέτοια, ώστε να κατορθώσει, χωρίς να τις συντρίψει, να περιλάβει τις δυνάμεις όλων των Κρατών του Κόσμου και να σχηματίσει την Υπέρτατη Κυβέρνηση.»

Είναι πολύ εύκολο για οποιονδήποτε σκεπτόμενο άνθρωπο που θα διαβάσει τα παραπάνω να κάνει τους «συσχετισμούς» και να βγάλει τα συμπεράσματα του για το μέγεθος της «συνωμοσίας» από ένα διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας εις βάρος του λαού.

Δεν είναι δύσκολο επίσης να καταλάβει γιατί αυτή η ξεπουλημένη εξουσία προβαίνει σε διωγμούς και φυλακίσεις του μοναδικού θύλακα αντίστασης στα σχέδια της Παγκόσμιας Ισοπέδωσης ο οποίος δεν είναι άλλος από τους Έλληνες Εθνικιστές.
Αλλά επ αυτού του θέματος θα επανέλθουμε και πάλι διεξοδικότερα.

Π. Παναγόπουλος