Και χαμήλωσες, ω Φοίβε, από τα ύψη
των Ολύμπων των αγνών
προς του χαύνου την πατρίδα,
προς τη χώρα των οκνών.
Κ’ έπαιξες τη λύρα, ανάβρυσμα
παναρμονικών πηγών!
Λόγια σ’ απαντήσανε βαρήκοων
και περίγελα τυφλών.
Τότε, σα να γύρευες την πλάση
να λυτρώσης από μόλυσμα,
κι απ’ τ’ ακάθαρτα όλα τον αέρα,
έρριξες τη λύρα, κ’ έγινες
σαϊτευτής, και τα σαίτεψες
των ανοήτων τα κοπάδια πέρα ως πέρα!
Όταν ο Κωστής Παλαμάς έγραφε τους παραπάνω στίχους, ήταν τυχερός. Τότε δεν υπήρχε εισαγγελέας να τον συλλάβει, για πρόσκληση προς "τέλεση επικίνδυνων σωματικών βλαβών",η για προτροπή σε "δολοφονικές ενέργειες". Τότε το πνεύμα ήταν ακόμη ελεύθερο.Τότε υπήρχαν οι τιτάνες του πνεύματος και του στοχασμού.
Στοχαστές και διανοούμενοι που έδιναν στις αξιακές αρχές του Ελληνικού λαού, μια νέα πνοή,και μια νέα έμπνευση.
Η αναζήτηση του ένδοξου παρελθόντος του Έθνους,και ο συνταιριασμός του με τον σύγχρονο Έλληνα.Αυτό ήθελαν και ο Παλαμάς,και όλοι οι μεγάλοι λόγιοι και ποιητές της γενιάς του.
Τότε δεν υπήρχε κανένας Τατσόπουλος,καμιά Ρεπούση,καμιά Δραγώνα,κανένας Βερέμης. Η παιδεία ήταν καθαρά Εθνοκεντρική και Ελληνοκεντρική. Και όταν η παιδεία είναι Εθνοκεντρική και Ελληνοκεντρική, τότε το Έθνος και ο λαός μεγαλουργούν.
Σήμερα όμως οι εποχές έχουν αλλάξει. Οι πνευματικά ανάπηροι, τα σκουπίδια της ιστορίας, οι διαστροφείς της τέχνης, οι εξαθλιωτές του λόγου,οι ασήμαντοι της διανόησης, αυτοί είναι που κυριαρχούν σήμερα.
Και όλοι αυτοί,από την στιγμή που το τρισάθλιο Ελλαδικό κρατίδιο τους έδωσε τα κλειδιά της Παιδείας του Έθνους,και που οι πνευματικές τους διαδρομές περιορίζονται στον Μάρξ και στον Στάλιν,και που οι καλλιτεχνικές τους "ανησυχίες" εξαντλούνται στο να εκσπερματίζουν στον Σταυρό,και να συνουσιάζονται με καρπούζια, όλοι αυτοί είναι λογικό και αναμενόμενο να "παράγουν" ανάλογους μαθητές.
Δεν μας προξενεί καμιά κατάπληξη το καφριλίκι των αναρχικών πάνω σε προτομές και αγάλματα. Το μεταπολιτευτικό κράτος, το συμπλεγματικό αυτό μόρφωμα,που απεμπόλησε από το 1974,με την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο κάθε ίχνος αξιοπρέπειας,δείχνει σήμερα ξεδιάντροπα και χωρίς φτιασίδωμα,το πνευματικό του αποτέλεσμα. Δείχνει τα πνευματικά παιδιά του. Και αυτά είναι τα παιδιά του: Οι "νεαροί",οι "αντιεξουσιαστές", οι "κουκουλοφόροι", οι "πυρήνες" και οι "σέχτες". Καλομαθημένα πλουσιόπαιδα,που διακατέχονται από αμάθεια η (στην καλύτερη των περιπτώσεων) από ημιμάθεια.Άνθρωποι με απόλυτη κενότητα σκέψης και συναισθημάτων.
Τηλεκατευθυνόμενα εξαρτήματα μιας μηχανής που παράγει παρακμή και αθλιότητα.
Εμείς,οι Έλληνες Εθνικιστές αντιστεκόμαστε σε όλα αυτά. Αντιστεκόμαστε στην παρακμή,και στην πολιτιστική εξόντωση του Έθνους μας.
Εμπνεόμαστε από τον Παλαμά, ακολουθούμε τα πνευματικά χνάρια του Δραγούμη, παραδειγματιζόμαστε από τον Τέλο Αγρα, αφουγκραζόμαστε τον Παπαδιαμάντη,αναζητούμε, στα βήματα του Σικελιανού,και υποκλινόμαστε στον Συκουτρή.
Τις πνευματικές παρακαταθήκες του Έθνους,κανένα θνησιγενές και σάπιο πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να καταστρέψει. Οι ασημαντότητες και οι μετριότητες σύντομα θα είναι παρελθόν. Όπως παρελθόν θα είναι και αυτό το παρακμιακό,ανελεύθερο,και διαστροφικό πολιτικό κατεστημένο. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ του Ελληνισμού είναι προ των πυλών.
Τ.Ο ΤΡΙΚΑΛΩΝ