Σελίδες

Τετάρτη 9 Απριλίου 2014

Οι περιφερόμενοι θίασοι έχουν πάντα θαυμαστές


Οι περιφερόμενοι ανά την επικράτεια "αντιεξουσιαστές" έδρασαν και πάλι. Αφού "κουράστηκαν" να παίζουν κυνηγητό έξω από τις φυλακές Δομοκού, στην επιστροφή από την ευαγή περιοδεία τους, είπαν να 'ξεμουδιάσουν" λίγο, προκαλώντας φθορές, στα άδεια γραφεία της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ στα Φάρσαλα. 

Καταντάει βέβαια μονότονο το ίδιο σκηνικό.Στην αρχή είχε σίγουρα ένα ψυχιατρικό ενδιαφέρον, αφού ομάδες ανθρώπων ναυλώνουν λεωφορεία για να πάνε να κυνηγηθούν με την συνήθως αμυνόμενη και ανεκτική απέναντί τους αστυνομία, και να προκαλέσουν φθορές σε γραφεία όσων θεωρούν "εχθρό",αλλά από ένα σημείο και πέρα καταντά κουραστικό.

Το ίδιο κουραστική είναι και η στάση όλων όσων υποστηρίζουν αυτούς τους περιφερόμενους θιάσους. Η κυρία Ηρώ Διώτη, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα , η καλύτερα ένα χαρακτηριστικό δείγμα, υποστηρικτή των περιφερόμενων θιάσων.

Κατηγορεί την αστυνομία ότι "κούρασε" και "ταλαιπώρησε" τους "διαδηλωτές", στηριζόμενη μόνο και μόνο στις καταγγελίες των μελών της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. που κατηγόρησαν "άδικα" τους "πρωταγωνιστές" των φθορών σε βάρος των γραφείων στα Φάρσαλα.

Ας μην βιαστούμε να κατηγορήσουμε με σκληρό τρόπο την κυρία Διώτη. Θα την αδικήσουμε. Η κυρία Διώτη αποτελεί πλέον (ας μας επιτραπεί η έκφραση), ένα σπάνιο, συλλεκτικό "κομμάτι" πολιτικής σκέψης και λογικής, του παρελθόντος. Αποτελεί, ένα είδος πολιτικού που χρειάζονται οπωσδήποτε οι ιστορικοί του μέλλοντος. Τα "επιχειρήματά" της είναι ακαταμάχητα. Τόσο η κοινή λογική, όσο και η -όποια- πολιτική σκέψη που μπορεί να διαθέτει κάποιος στοιχειωδώς σκεπτόμενος άνθρωπος, σηκώνουν τα χέρια ψηλά. 

Η κυρία Διώτη χαρίζει απλόχερα το γέλιο,και δείχνει πως ονειρεύεται την Θεσσαλία που θέλει να διοικήσει. Μια Θεσσαλία πεδίο μάχης, μια Θεσσαλία που εποχούμενοι θίασοι "αντιεξουσιαστών" θα κυνηγιούνται με την αστυνομία και θα προκαλούν ζημιές όπου θέλουν.Και όλα αυτά με την ευγενική "συμπαράσταση" της περιφέρειας Θεσσαλίας.

Ευτυχώς οι Θεσσαλοί έχουν άλλη άποψη,και στις εκλογές του Μαΐου θα στείλουν την κυρία Διώτη και τους περιφερόμενους θιάσους στην πολιτική λήθη.